Парыжскі ўніверсітэт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Парыжскі ўніверсітэт
фр.: Université de Paris
Выява лагатыпа
Заснаваны 1150 і 1896
Год закрыцця 1 студзеня 1971
Сайт ac-paris.fr (фр.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Парыжскі ўніверсітэт (фр.: Université de Paris) — французскі ўніверсітэт у Парыжы, адзін з найстарэйшых у свеце; заснаваны ў сярэдзіне XII стагоддзя; з’яўляючыся інтэрнацыянальнай адукацыйнай установай, вельмі хутка заслужыў еўрапейскую рэпутацыю. Яго цэнтрам з’яўляецца будынак Сарбоны ў Лацінскім квартале на левым беразе Сены.

Як напаўдухоўнае таварыства магістраў (выкладчыкаў), падпарадкаванае духоўнай уладзе, Парыжскі ўніверсітэт уяўляў поўны кантраст са свецкімі, рэспубліканскімі ўніверсітэтамі паўночнаітальянскіх гарадоў; у якасці асноўнай адукацыі (Studium generale) ён быў, галоўным чынам, вышэйшай школай багаслоўя і вольных мастацтваў, уключаў у свае праграмы юрыспрудэнцыю толькі ў відзе кананічнага права, а ў медыцыне саступаў першынство іншым studia generalia.

Стаўшы найвялікшай школай усёй Заходняй Еўропы, маючы сярод сваіх вучняў і настаўнікаў прадстаўнікоў усіх нацый і найвялікшых навукоўцаў Сярэднявечча — Тамаша Аквінскага, Альберта Вялікага, Раймунда Лулія, Роджэра Бэкана, Дунса Скота, Уільяма Окама, — універсітэт стаў вышэйшым аўтарытэтам у пытаннях веры і розуму і падчас падзення папства, у эпоху вялікага расколу, у асобе Д’Альі, Герсона і Клеманжы быў кіраўніком каталіцкай царквы і зрабіў спробу рэфармаваць яе.

Пасля майскіх падзей 1968 года быў ператвораны ў 1970 годзе ў 13 парыжскіх незалежных універсітэтаў:

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі