Аляксей Андрэевіч Бялыніцкі-Біруля

З пляцоўкі Вікіпедыя
Аляксей Андрэевіч Бялыніцкі-Біруля
Birula A A2.jpg
Дата нараджэння 30 кастрычніка (11 лістапада) 1864[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 18 чэрвеня 1937(1937-06-18)[2] (72 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Андрэй Сімпліцыянавіч Бялыніцкі-Біруля[d]
Род дзейнасці арахнолаг, энтамолаг
Навуковая сфера заалогія, паразіталогія
Месца працы
Альма-матар
Член у
  • Акадэмія навук СССР[d]
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Бялыніцкі-Біруля.

Аляксе́й Андрэ́евіч Бялы́ніцкі-Біру́ля (5 лістапада 1864, маёнтак Бабкі (Бабіна?)[4], Аршанскі павет, Магілёўская губерня, цяпер Аршанскі раён — 18 чэрвеня 1937) — вучоны-натураліст, падарожнік. Член-карэспандэнт АН СССР. Прафесар Ленінградскага ўніверсітэта[5]. Траюрадны брат беларускага жывапісца Вітольда Каэтанавіча Бялыніцкага-Бірулі.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і прыродазнаўца Андрэя Сімпліцыянавіча Бялыніцкага-Бірулі(руск.) бел., які наладзіў у сваім маёнтку метэаралагічную станцыю. Пасля заканчэння гімназіі ў Вязьме ў 1886 гозе скончыў прыродазнаўчае аддзяленне фізіка-матэматычнага факультэта(руск.) бел. Пецярбургскага ўніверсітэта (1891).

На працягу многіх гадоў (1893—1937) працаваў у Заалагічным музеі Пецярбургскай акадэміі навук. Прымаў удзел у экспедыцыі на Шпіцберген (1899) і ў першай рускай Палярнай экспедыцыі Акадэміі навук на судне «Зара» пад кіраўніцтвам Э. Толя ў якасці даследчыка фаўны і флоры Таймырскага паўвострава і Новасібірскіх астравоў у Ледавітым акіяне. Мае навуковыя працы (больш за 100) па сістэматыцы і біягеаграфіі розных груп беспазваночных, птушак і млекакормячых. Памёр 18 чэрвеня 1937 г., пахаваны ў Пецярбургу.

Зноскі

  1. ↑ http://ranar.spb.ru/rus/vystavki/id/813/
  2. ↑ Alexej Andrejewitsch Bialinitzky-Birula // http://sdei.senckenberg.de/biographies/information.php?id=2782 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 https://bioslovhist.spbu.ru/person/2346-balynickij-birula-aleksej-andreevic.html
  4. ↑ цяпер, верагодна, у складзе вёсак Вялікае ці Малое Бабіна Аршанскага раёна Віцебскай вобласці
  5. ↑ Александр Шляхтенок. Путешествие в удивительный мир ос. С. 17-18

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Бялыніцкі-Біруля Аляксей Андрэевіч // Памяць. Орша і Аршанскі раён: гісторыка-дакументальная хроніка гарадоў і раёнаў Беларусі : у 2 кн. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 2000. — Кн. 2. — С. 420.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксей_Андрэевіч_Бялыніцкі-Біруля&oldid=4254650"