Арыярат VIII
| Арыярат VIII | |
.jpg) | |
| Дзейнасць | суверэн |
|---|---|
| Нараджэнне | II стагоддзе да н.э.[1] |
| Смерць | I стагоддзе да н.э.[2] |
| Дынастыя | Q64685193? |
| Бацька | Арыярат VI |
| Маці | Лаадыка Кападакійская |
Арыярат VIII Эпіфан (стар.-грэч.: Ἀριαράθης Ἐπιφανής, Ariaráthēs Epiphanḗs; кір. 101 — 96 гг. да н.э. і ў 95 г. да н.э.), — цар Кападокіі.
Паходжанне[правіць | правіць зыходнік]
З’яўляўся другім сынам Арыярата VI і Лаадыкі Кападакійскай. Меў старэйшую сястру Нісу і брата Арыярата VII.
Барацьба за ўладу[правіць | правіць зыходнік]
Арыярат VIII упершыню здабыў уладу калі кападакійцы паўсталі супраць сына пантыйскага кіраўніка Мітрыдата VI Арыярата IX. Аднак нашчадак мясцовай царскай дынастыі быў хутка выправаджаны з краіны сіламі Мітрыдата, пасля чаго памёр звычайнай смерцю. Пасля гібелі Арыярат VII і Арыярата VIII дынастыя Арыяратыдаў канчаткова згасла.
Спадчына[правіць | правіць зыходнік]
Пасля гібелі Арыярат VII і Арыярат VIII улада ў Кападокіі зноў перайшла ў рукі Арыярата IX, якому тады было восем гадоў.
Кіраўнік Віфініі Нікамед III адправіў пасольства ў Рымскую рэспубліку, якое абвясціла пра наяўнасць трэцяга сына Арыярата VI і Лаадыкі. Мітрыдат VI таксама адправіў сваіх прадстаўнікоў у Вечны горад, якія павінны былі даказаць сенатарам, што яго сын быў нашчадкам Арыярата V. Рымскі сенат абвясціў кападакійцаў свабодным народам, і ў 95 годзе да н.э. загадаў зрынуць Арыярата IX.
Пасля гэтага рымляне падалі мясцоваму насельніцтву права выбраць свайго новага кіраўніка, якім стаў Арыябарзан I.
Зноскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Hazel, John; Who’s Who in the Greek World, «Ariarathes VIII», (1999)
- Head, Barclay; Historia Numorum, «Cappadocia», (1911)
- William Smith; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, «Ariarathes VIII», Boston, (1867)
| ||||||||
