Афон
| Афон | |
|---|---|
| грэч. Ἄθως | |
 | |
| Найвышэйшы пункт | |
| Абсалютная вышыня | 2 033 м |
| Адносная вышыня | 2 012 м |
| Размяшчэнне | |
| 40°09′30″ пн. ш. 24°19′38″ у. д.HGЯO | |
| Краіна | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Афон (грэч. Όρος Άθως, грэч. Ἄθως) — назва гары (вышыня 2033 м) і аднайменнага паўвострава ў Македоніі на поўначы Усходняй Грэцыі, таксама вядомага як «Святая Гара» (грэч. Άγιον Όρος, «А́гіён Арос»).
У сістэме адміністрацыйных раёнаў Грэцыі мае назву «Аўтаномная манаская дзяржава Святой Гары» (грэч. Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγίου Όρους). Нягледзячы на афіцыйную назву, не з’яўляецца самастойнай дзяржавай. Гэта самакіраваная супольнасць 20 праваслаўных манастыроў у непасрэднай царкоўнай юрысдыкцыі Канстанцінопальскага Патрыярха (з 1312). З’яўляецца найбуйнейшым у свеце цэнтрам праваслаўнага манаства.
Суверэнітэт Грэцыі над паўвостравам замацаваны Лазанскім дагаворам 1923 года; рэжым самакіравання грунтуецца на палажэннях першага Статута Святой гары Афон («Трагоса»), зацверджанага Хрысавулам імператара Іаана Цымісхія ў 972 годзе.
У адрозненне ад астатняй часткі Канстанцінопальскага Патрыярхата, на Афоне выкарыстоўваецца выключна юліянскі каляндар, у тым ліку ў адміністрацыйных дакументах.
У 2001 годзе насельніцтва Афона складала 2262 чалавек. Для параўнання, у 1903 годзе насельніцтва гары Афон складала прыблізна 7432 чалавек, а ў 1917 годзе — каля 10500 чалавек.
Для праваслаўных усяго свету Афон — адно з галоўных святых месцаў, шануецца як зямны Удзел Багародзіцы. Аб’ект Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
Адным з самых вядомых звычаяў манаскай гары Афон з’яўляецца забарона на ўезд жанчынам і жывёлам жаночага полу.
 |
|  | |
