Перайсці да зместу

Барыл (адзінка вымярэння)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Ба́рыл, або барыла (ад лац.: barillus бочка) — мера вадкасцей у Вялікім Княстве Літоўскім у XVI—XVIII стагоддзях. Выкарыстоўвалася галоўным чынам для вымярэння віна. Раўнялася 20 гарцам (ад 56 да 112 літраў)[1].

Зноскі

  1. Барыл // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 2: Усвея — Яшын; Дадатак / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2003. — 616 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0276-8. — С. 330.