Бернд Каненберг

Бернд Каненберг
Агульная інфармацыя
Пол	мужчынскі пол
Спецыялізацыя	лёгкая атлетыка
Нарадзіўся	20 жніўня 1942(1942-08-20) Кёнігсберг, Усходняя Прусія, Вольная дзяржава Прусія, Трэці рэйх
Памёр	13 студзеня 2021(2021-01-13) (78 гадоў) Мюнстэр, адміністрацыйная акруга Мюнстэр, Паўночны Рэйн-Вестфалія, Германія
Грамадзянства	Германія
Рост	176 см
Вага	75 кг
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бернд Герхард Каненберг (ням.: Bernd Gerhard Kannenberg; 20 жніўня 1942, Кёнігсберг, Вольная дзяржава Прусія — 13 студзеня 2021, Мюнстэр, Паўночны Рэйн-Вестфалія) — нямецкі лёгкаатлет (спартыўная хада), чэмпіён Алімпійскіх гульняў, удзельнік двух Алімпіяд.

Спартыўная кар’ера

Бернд Каненберг да 27 гадоў захапляўся лёгкай атлетыкай на аматарскім узроўні і толькі пасля 1969 года пачаў займацца гэтым відам спорту прафесійна. Праз тры гады ў маі 1972 года ён палепшыў сусветны рэкорд у хадзе на 50 км больш чым на восем хвілін.

У складзе алімпійскай зборнай ФРГ выйграў золата ў спартыўнай хадзе 50 км на Алімпійскіх гульнях 1972 годзе ў Мюнхене з новым алімпійскім рэкордам 3:56:11,6. З’яўляючыся вайскоўцам, за гэтую перамогу ён атрымаў званне старшага сяржанта, таксама быў ганараваны срэбнай лаўровай лісцінкай. Служыў у спартыўнай школе бундэсвера ў Варэндорфе.

Праз два гады ён дамогся яшчэ аднаго вялікага поспеху, фінішаваўшы другім у хадзе на 20 км на чэмпіянаце Еўропы ў Рыме з вынікам 1:29:38,2.

З’яўляецца залатым (1973), срэбным (1975) і бронзавым (1970) прызёрам Кубка свету па спартыўнай хадзе.

Каненберг тройчы за сваю кар’еру станавіўся чэмпіёнам Германіі ў хадзе на 50 км (1972, 1973, 1975) і хадзе на 20 км (1972, 1974, 1975). Ён выйграваў і чэмпіянаты Германіі ў камандных спаборніцтвах: двойчы на ​​дыстанцыі 20 км (1972, 1975) і тройчы на ​​дыстанцыі 50 км (1971, 1972, 1975).

Прымаў удзел у Алімпійскіх гульнях 1976 года ў Манрэалі ў хадзе на 20 км, аднак да фінішу не дайшоў з-за моцнага болю. Да канца спартыўнай кар’еры, якая доўжылася да 1978 года, моцна падарваў здароўе пахвіннай кілай.

У 1974 годзе ён быў ганараваны Мемарыяльнай прэміяй Рудольфа Харбіга.

Пасля завяршэння кар’еры спартсмена доўгі час працаваў трэнерам нацыянальнай зборнай Германіі па спартыўнай хадзе.