Валерый Барысавіч Евароўскі

Валерый Барысавіч Евароўскі
Валерый Барысавіч Евароўскі
Дата нараджэння	12 снежня 1962 (61 год)
Грамадзянства	Беларусь;
Род дзейнасці	філосаф
Месца працы	Інстытут філасофіі НАН Беларусі; факультэт філасофіі і сацыяльных навук БДУ;
Навуковая ступень	кандыдат філасофскіх навук (2009)
Навуковае званне	дацэнт (2009);
Альма-матар	факультэт філасофіі і сацыяльных навук БДУ (1985);

Валерый Барысавіч Евароўскі (нар. 12 снежня 1962) — беларускі філосаф. Спецыяліст па інтэлектуальнай гісторыі Вялікага Княства Літоўскага і філасофскай спадчыне Беларусі. Кандыдат філасофскіх навук (2009), дацэнт (2009)^[1].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 12 снежня 1962 года^[1].

Скончыў у 1985 годзе філасофскі факультэт БДУ, у 1990 годзе — аспірантуру Інстытута філасофіі і права АН Беларусі. У 1992 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю «Філасофскія ідэі Кіеўскай Русі. Тэндэнцыі фарміравання»^[1].

З 2004 года працаваў у Інстытуце філасофіі НАН Беларусі: загадчык аддзела беларускай філасофскай, грамадска-палітычнай думкі; кіраўнік Цэнтра гісторыка-філасофскіх і кампаратыўных даследаванняў; загадчык аддзела гісторыі філасофіі. Адначасова з 2004 года дацэнт факультэта філасофіі і грамадскіх навук БДУ^[1].

У 1999 годзе атрымаў грант на даследаванні ў Архівах Адкрытага грамадства (Будапешт, Венгрыя). Стажыраваўся ў Інстытуце Кенана Цэнтра Вудра Вільсана (2000, Вашынгтон, ЗША), Акадэміі навук Літвы (2011, Вільнюс), Інстытуце Кенана Міжнароднага цэнтра даследаванняў імя Вудра Вільсана (2016, па праграме Фулбрайта, Вашынгтон, ЗША)^[1].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Напрамкі даследаванняў: метадалогія гісторыі і філасофіі, інтэлігенцыя як сацыякультурны феномен, сацыялогія гісторыі, працэс інтэлектуальнага развіцця Беларусі, гісторыя філасофскай і грамадска-палітычнай думкі Беларусі, філасофія ў нацыянальнай культуры^[1].