Веніямін Барысавіч Смехаў

Веніямін Барысавіч Смехаў
Дата нараджэння	10 жніўня 1940(1940-08-10) (83 гады)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Жонка	Galina Aksenova[d]
Дзеці	Elena Smekhova[d] і Alika Smekhova[d]
Адукацыя	Тэатральны інстытут імя Барыса Шчукіна
Прафесія	акцёр, кінарэжысёр, сцэнарыст, тэатральны акцёр, кінаакцёр, рэжысёр, вядучы, пісьменнік, тэлевядучы, тэатральны рэжысёр, тэлеакцёр
Узнагароды
IMDb	ID 0806798
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Веніямін Барысавіч Смехаў (нар. 10 жніўня 1940, Масква, РСФСР, СССР) — савецкі і расійскі акцёр тэатра, кіно, тэлебачання і дубляжу, рэжысёр тэлеспектакляў і дакументальнага кіно, сцэнарыст, тэлевядучы, літаратар; лаўрэат мастацкай прэміі «Петропаль» (2000), Царскасельскай мастацкай прэміі (2009, 2023) і прэміі «Кніжны чарвяк» (2020). Кавалер ордэна «За заслугі перад Айчынай» IV ступені (2020). Лаўрэат Расійскай нацыянальнай акцёрскай прэміі «Фігаро» (2021).

Біяграфія

Бацька — Барыс Майсеевіч Смехаў, доктар эканамічных навук, паходзіў з гомельскіх яўрэяў. У 1957 годзе быў прыняты ў Тэатральнае вучылішча імя Б. В. Шчукіна пры Тэатры імя Я. Вахтангава (курс У. А. Этуша); вучыцца ў гэтым вучылішчы Смехаву параіў яго дзядзька — Леў Смехаў. У 1958 годзе быў адлічаны і пераведзены на 2-гі курс як «вольнаслухач з выпрабавальным тэрмінам». У красавіку 1959 года быў зноў прылічаны да студэнтаў. Яго дыпломныя спектаклі: «Мешчанін у дваранстве» Ж. Б. Мальер (роля Каўеля), «Гарачае сэрца» А. Астроўскі (роля Наркіса). У 1961 годзе, пасля заканчэння тэатральнага вучылішча, па размеркаванні накіраваны ў Куйбышаўскі драмтэатр, дзе працаваў роўна год.

Вярнуўшыся ў Маскву, у лістападзе 1962 года быў прыняты рэжысёрам А. К. Плотнікавым у трупу Маскоўскага тэатра драмы і камедыі; у студзені 1964 года галоўным рэжысёрам гэтага тэатра стаў Юрый Любімаў, які рэарганізаваў тэатр, які стаў шырока вядомы як Тэатр на Таганцы.

З 1985 па 1987 гады працаваў у тэатры «Сучаснік», куды сышоў разам з Леанідам Філатавым і Віталём Шапавалавым падчас выгнання Ю. П. Любімава з СССР. З 1987 па 1998 год зноў у трупе Тэатра на Трыножцы.

Здымаўся ў кіно з 1968 года, але набыў папулярнасць толькі пасля выканання ролі Атоса ў тэлефільме «Д’Артаньян і тры мушкецёры» (Адэская кінастудыя, 1978). Зняўся таксама і ва ўсіх яго працягах.

Фільмаграфія

• «Служылы два таварышы» (1968) — барон Краўзэ
• «Д’Артаньян і тры мушкецёры» (1978) — Атос
• «Пастка для адзінокага мужчыны» (1990) — лжэ-кюрэ
• «Дура» (1991) — Бенжамін Борэвер
• «Вяртанне мушкецёраў, або Скарбы кардынала Мазарыні» (2008) — Атос
• «Зямля Эльзы» (2020) — Леанід