Вусатыя кіты
Jump to navigation
Jump to search
Вусатыя кіты | |||||||||||||||||||||||||||||||
![]() Блакітны кіт (Balaenoptera musculus) | |||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||
Mysticeti Flower, 1864 | |||||||||||||||||||||||||||||||
Сямействы | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Вусатыя кіты, або бяззубыя кіты (Mysticeti) — падатрад кітападобных.
Даўжыня да 33 м, маса да 160 т. Самкі большыя за самцоў. Зубы закладваюцца, але рассыпаюцца ў зародку; замест іх на верхняй сківіцы развіваюцца ад 360 да 800 даўгіх (ад 20 да 450 см) рагавых пласцінак, так званых «кітовых вусоў», што знаходзяцца ўпоперак дзёснаў з інтэрваламі 0,3—1,2 см адна за другой.
Выдзяляюцца 3 сямествы: гладкія кіты, шэрыя кіты, паласацікавыя; 10-11 відаў. Найбольш вядомыя блакітны кіт, сейвал, фінвал, грэнландскі кіт, паўднёвы, шэры, малы паласацік, гарбач.
Пашыраны ў Сусветным акіяне. Мігруюць.
Нешматлікія. Колькасць скарачаецца.
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3: Беларусы — Варанец. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3), ISBN 985-11-0035-8.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Вусатыя кіты