Выведвальная пляцоўка КАП «Глыбокае»
Выведвальная пляцоўка КАП «Глыбокае» | |
---|---|
Placówka wywiadowcza KOP nr 3 | |
![]() | |
Гады існавання | 1929 - 1939 |
Краіна | Польская Рэспубліка (1918-1939) |
Падпарадкаванне | Рэферэнт інфармацыйны Брыгада КАП «Вільна» |
Уваходзіць у | Полк КАП «Глыбокае», Экспазітура II Аддзелу № 1 "Вільня" |
Тып | picket[d] |
Дыслакацыя | Глыбокае |
Мянушка | Крыптонім: 120 |
Пляцоўка КАП «Глыбокае» - адзінка разведкі Корпуса аховы памежжа на тэрыторыі Дзісненскага павета Віленскага ваяводства і сумежжа.
Фарміраванне і змены[правіць | правіць зыходнік]
Пляцоўка створана ў ліпені 1929 г. у Глыбокім[1].Уваходзіла ў склад Палку КАП „Глыбокае”[2]. Падпарадкоўвалася экспазітуры ІІ Аддзелу №1 „Вільня”[2], і рэферату інфармацыйнаму у Гродна (польск. DOK III Grodno)[2], існавала адзінка пры штабе палку „Глыбокае”[3]. Дзейнічала ў межах зоны адказнасці19. 5. i 7 батальёнаў (Дзісненскі павет)[4]. Мела ў сваім складзе 3 афіцэра, 3 падафіцэра i 4 жаўнераў[2]. Структура пляцоўкі была замацавана за Батальёнам КАП "Падсвілле"[1].
30 верасня 1936 года пост КАП «Іванец» быў ліквідаваны, а пляцоўкі "Вілейка" зменена з Вілейкі на Маладзечна [2]. Тэрыторыю выведзенага з эксплуатацыі gfcnf занялі суседнія аб'екты. Пляцоўка No 4 «Вілейка» адняла ад Маладзецкага павета гміны Ракаў і Гродзек і ўвесь Валожын . Да пляцоўкі № 5 «Стоўпцы» былі далучаны Рубежэвіцы, Наліборкі і Дзераўно Стаўпецкага павета . Пляцоўка № 3 «Глыбокае» пераняла ад заставы № 4 гміну Докшыцы і Слабада, Мядзел і Кабыльнік Пастаўскага павета. Мяжой паміж заставамі No 3 «Глыбокае» і No 4 «Вілейка» была паўночная мяжа Вілейскага павету [5].
У 1939 годзе пляцоўка КАП № 3 «Глыбокае» па-ранейшаму падпарадкоўваўся начальніку аддзялення ІІ аддзялення № 1 «Віленя» [6] і дыслакаваўся ў Глыбокім [7] .
Персанал аб'екта[правіць | правіць зыходнік]
- Састаў:
- паруч.. Пётр Чэкальскі (пасля 1929 -)
- кап. Баляслаў Людвік Мачальскі (24 лістапада 1932 [8] — † 13 студзеня 1934 Адносіны [9] )
- кап. Эдмунд Вепжэўскі (пасля 26 студзеня 1934 [8] -)
- кап. Францішак Шэліга (пасля 15 красавіка 1934 [8] -)
Састаў ў ліпені 1929 г. [10]
- выконваючы абавязкі кіраўніка пляцоўкі - лейт. Чэкальскі Пётр
- афіцэр - лейт. Мілер Лявон
- афіцэр мытні - лейт. Томчак Вацлаў
Састаў сакавіку 1939 г. [7]
- капітан Мечыслаў Усціновіч
- ротмістр. Мар'ян Акуліч-Казарын
Зноскі[правіць | правіць зыходнік]
- ↑ а б Zarządzenie nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29
- ↑ а б в г д Prochwicz, 2003
- ↑ Zarządzenie nr L.dz.7580/Wyw.Org./31
- ↑ Polak, 1999
- ↑ Wyciąg z rozkazu dowództwa KOP L.dz. 2393/Wyw.KOP/1/36
- ↑ Prochwicz, 2002, s. 3
- ↑ а б Rocznik oficerski, 1939, s. 921
- ↑ а б в Obsada oficerska wywiadu KOP
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk.
- ↑ Polak, 1999, s. 98
Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]
- Неабходна задаць title= і url= для шаблона {{cite web}}. [1] .
- Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne. Dokumenty organizacyjne. Wybór źródeł. T.1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-84-6.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- . http://www.muzeumsg.pl/images/Publikacje_1918_1939/70.J.Prochwicz.pdf.(недаступная спасылка)
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Архіўная копія . Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2013. Праверана 20 ліпеня 2022.
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadu nr L.dz.KOP.1150/Tjn./Wyw./29 z 15 lipca 1929 roku. → Polak 1999 ↓, s. 91-99
- Zarządzenie dowódcy Korpusu Ochrony Pogranicza w sprawie reorganizacji służby wywiadowczej nr L.dz.7580/Wyw.Org./31 z 19 listopada 1931 roku.
- Zarządzenie dowódcy KOP w sprawie reorganizacji Korpusu Ochrony Pogranicza („R.3” I Faza) nr L.500/Tjn.Og.Org/37 z 23 lutego 1937 roku.
- Wyciąg z rozkazu dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza nr L.dz. 2393/Wyw.KOP/1/36 z 31 maja 1936 roku w sprawie likwidacji placówki wywiadowczej nr 11.
- Wykazy imienne całkowitej obsady oficerskiej oraz zmian stanu oficerów Szefostwa Wywiadu Korpusu Ochrony Pogranicza w latach 1933-1935 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.