Віктар Паўлавіч Шапавал

Віктар Паўлавіч Шапавал
Віктар Паўлавіч Шапавал
Нараджэнне	30 сакавіка 1936; Калазубы, гміна Ружана[d], Івацэвіцкі павет[d], Палескае ваяводства, Польская Рэспубліка;
Смерць	14 чэрвеня 1994 (58 гадоў)
Месца пахавання	Ганцавічы;
Узнагароды	;

Віктар Паўлавіч Шапавал (30 сакавіка 1936, в. Калазубы, гміна Ружана, Івацэвіцкі павет, Палескае ваяводства — 14 чэрвеня 1994) — машыніст экскаватара, дэпутат Вярхоўнага Савета БССР (1971—1975), член ЦК КПБ (1981—1986). Герой Сацыялістычнай Працы (1976).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 30 сакавіка 1936 года ў в. Калазубы ў Заходняй Беларусі, на Палессі.

З шаснаццаці гадоў працаваў у калгасе «Першае Мая». У 1954 годзе прызваны на тэрміновую вайсковую службу, служыў на Балтыйскім флоце. У 1958 годзе вярнуўся на радзіму, працаваў у калгасе, адначасова вучыўся ў вячэрняй сярэдняй школе. Затым быў токарам пры Івацэвіцкай рамонтна-тэхнічнай і меліярацыйнай станцыі (РТМС). У 1961 годзе паступіў у Пінскае сельскае прафесійна-тэхнічнае вучылішча № 28 механізацыі сельскай гаспадаркі.

Пасля заканчэння вучылішча быў накіраваны ў Ганцавіцкае будаўніча-мантажнае ўпраўленне меліярацыі трэста «Пінскводбудмеханізацыя» (з 1966 г. у трэсце «Брэстводбуд»). Працаваў машыністам, затым старшым машыністам экскаватара на асушэнні балот і забалочаных зямель Палесся (Пружанскі, Ляхавіцкі, Ганцавіцкі раёны).

У 1967 годзе уступіў у КПСС. З’яўляўся ўдарнікам камуністычнай працы.

У 1987 годзе перайшоў на кіраўнічую работу — назначаны на пасаду намесніка начальніка вытворча-тэхнічнага аддзела ПМК-63, з 1988 года працаваў майстрам. Аўтар кнігi аб працы ў меліярацыі «Сила земли» (1976).

Быў дэлегатам ХХV з’езда КПСС (1976), кандыдатам у члены (1976—1981) і членам (1981—1986) ЦК КПБ. Выбіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 8-га склікання (1971—1975), Брэсцкага абласнога і Ганцавіцкага раённага Саветаў дэпутатаў працоўных.

Памёр 14 чэрвеня 1994 года, пахаваны на гарадскіх могілках па вул. Заслонава г. Ганцавічы. 14 красавіка 2006 года ў Ганцавіцкім раённым краязнаўчым музеі прайшоў вечар памяці героя-земляка з удзелам родных, сяброў, калег. На доме па вул. Мантажнікаў, дзе ён жыў з 1979 па 1994 год, у 2007 годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

За поспехі ў выканані планаў VІІІ пяцігодкі (выканаў 7 гадавых норм) 8 красавіка 1971 года ўзнагароджаны ордэнам Леніна. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 сакавіка 1976 года В. П. Шапавалу прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Серп і Молат».

Зноскі

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Шаповал Виктор Павлович // Твои герои, Беларусь! Герои Социалистического Труда : биогр. справочник / сост.: И. Н. Кулан
[и др.]. Минск, 2014. С. 238.
Шапавал Віктар Паўлавіч // Памяць. Ганцавіцкі раён : гіст.-дакум. хроніка. Мінск, 1999. С. 387.
Шапавал Віктар Паўлавіч // Памяць : гісторыка-дакументальная хроніка Пружанскага раёна. Мінск, 1992. С. 420.
Шапавал Віктар Паўлавіч // Беларуская ССР : кароткая энцыклапедыя : у 5 т. Минск, 1981. Т. 5. С. 660.
Шаповал, В. П. Сила земли / В. П. Шаповал; лит. запись С. А. Литвинчука. — Минск : Беларусь, 1976. — 32 с. — (Герои девятой пятилетки).
Шаповал, В. П. Мелиораторы на аренде : [об опыте арендного подряда в тресте «Пинскводстрой»] / В. П. Шаповал // Честь и долг мелиоратора / Ф. С. Горбач, А. И. Хрипанков, В. П. Шаповал [и др.]; лит. запись М. Альгерчика. Минск, 1989. С. 17-20.