Перайсці да зместу

Віленская бочка

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Віленская бочка — мера сыпкіх рэчываў у ВКЛ, пазней на землях ВКЛ у складзе Расіі.

Паводле пастановы сойма ВКЛ (1766) віленская бочка раўнялася 406,54 л, і прыблізна адпавядала 19 пудам пшаніцы, 18 — жыта, 15 — ячменю, 10 пудам аўса. Пасля далучэння Беларусі да Расіі была прыведзена ў адпаведнасць з рускімі мерамі: дзялілася на 4 чвэрці (карцы), 8 асьмін, 16 шаснастак, 72 гарцы вялікія, 144 гарцы малыя.