Геаэкалогія

Геаэкалогія (ад грэч. γεω — Зямля, грэч. γοίκος — дом, грэч. λόγος — веды) — раздзел геаграфіі, які вывучае геасістэмы розных іерархічных рангаў — да біясферы уключна; навуковы кірунак, які развіваецца на стыку біяэкалогіі і навук аб Зямлі. Тэрмін быў уведзены нямецкім географам Карлам Тролем у 1930-я гады, што азначае геаграфічную, г.зн. ландшафтную экалогію.

Прадмет яе даследаванняў — біясферныя абалонкі, ландшафты, глебы, расліннасць, ніжнія слаі атмасферы, паверхневыя і падземныя воды, верхняя зона зямной кары. Гэта пераважна геаграфічная навука, але яе даследаванні носяць комплексны характар ​​і патрабуюць інтэграцыі звестак, ведаў і метадаў геалогіі, глебазнаўства, геахіміі, біялогіі, іх звестак у адзіную сістэму ведаў аб геаэкалагічным асяроддзі.

Асноўныя навуковыя цэнтры ў Беларусі — кафедра геаграфічнай экалогіі факультэта геаграфіі і геаінфарматыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта і Інстытут прыродакарыстання НАН Беларусі.