Георгій Паўлавіч Лапато

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Георгій Паўлавіч Лапато
Дата нараджэння 23 жніўня 1924(1924-08-23)
Месца нараджэння
Дата смерці 13 лютага 2003(2003-02-13) (78 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці спецыяліст у галіне інфарматыкі
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук
Альма-матар
Вядомыя вучні Вадзім Якаўлевіч Пыхцін
Член у
  • Акадэмія навук СССР[d]
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР
Узнагароды

Георгій Паўлавіч Лапато (23 жніўня 1924, в. Азершчына, Гомельская губерня — 13 лютага 2003, Мінск) — беларускі вучоны ў галіне вылічальнай тэхнікі і інфарматыкі. Член-карэспандэнт Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі (1995), член-карэспандэнт АН СССР (1979), член-карэспандэнт Расійскай акадэміі навук (1991), доктар тэхнічных навук (1976), прафесар (1980). Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Скончыў Маскоўскі энергетычны інстытут (1952). З 1959 года галоўны інжынер, з 1964 года начальнік СКБ, з 1965 года начальнік праектнага бюро Мінскага завода вылічальных машын імя Арджанікідзэ, з 1969 г. дырэктар НДІ ЭВМ. У 1987—1996 гадах галоўны навуковы супрацоўнік НДІ ЭВМ, у 1992—1993 гадах дырэктар Навукова-інжынернага цэнтра «Нейракампкамп’ютар». Адначасова ў Інстытуце сучасных ведаў: прарэктар, загадчык кафедры, прафесар.

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Асноўныя працы ў галіне распрацоўкі і ўкаранення ў прамысловасць ЭВМ сямейства «Мінск», ЭВМ Адзінай сістэмы і персанальных камп’ютараў на базе мікраэлектронікі, а таксама стварэння вылічальных комплексаў і сістэм, перыферыйнага абсталявання для ЭВМ, вытворчасці тэхнічных сродкаў і метадаў аўтаматызацыі праектавання ЭВМ. Галоўны канструктар ЭВМ «Мінск-1», вылічальнай сістэмы «Мінск-222», сістэмы калектыўнага карыстання «Нарач», шэрагу вазімых ЭВМ, вылічальных комплексаў спецыяльнага прызначэння.

Аўтар больш за 120 навуковых прац і 46 вынаходстваў.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

Дзяржаўная прэмія СССР 1970 г. за стварэнне сямейства універсальных электронных вылічальных машын другога пакалення тыпу «Мінск» і асваенне іх серыйнай вытворчасці.

Узнагароджаны ордэнамі Кастрычніцкай рэвалюцыі (1971), Працоўнага Чырвонага Сцяга (1976), Леніна (1983), «Знак Пашаны» (1966), медалямі[1].

Асноўныя працы[правіць | правіць зыходнік]

  • Организация вычислительного процесса в сети теплообработки данных // Управляющие системы и машины. 1987. № 1.
  • Единый технологический процесс разработки и производства ЭВМ на БИС // Актуальные проблемы развития вычислительной техники. М., 1988.
  • Персонально-профессиональные ЭВМ. М.: Высшая школа, 1988 (в соавт.).
  • Вычислительная техника в Белоруссии // Информационные технологии и вычислительные системы. 1997, № 1.

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]