Грамадзянскі кодэкс Расійскай Федэрацыі

	кодэкс
	«Грамадзянскі кодэкс ; Расійскай Федэрацыі»
Нумар:	51-ФЗ (ч. 1); 14-ФЗ (ч. 2); 146-ФЗ (ч. 3); 230-ФЗ (ч. 4)
Прыняцце:	Дзяржаўнай думай; 21 кастрычніка 1994 года (ч. 1); 22 снежня 1995 года (ч. 2); 1 лістапада 2001 года (ч. 3); 24 лістапада 2006 года (ч. 4)
Ухваленне:	Саветам Федэрацыі; 14 лістапада 2001 года (ч. 3); 8 снежня 2006 года (ч. 4)
Падпісанне:	Прэзідэнтам Расіі; 30 лістапада 1994 года (ч. 1); 26 студзеня 1996 года (ч. 2); 26 лістапада 2001 года (ч. 3); 18 снежня 2006 года (ч. 4)
Уступ у сілу:	1 студзеня 1995 года (ч. 1); 1 сакавіка 1996 года (ч. 2); 1 сакавіка2002 года (ч. 3); 1 студзеня 2008 года (ч. 4)
Першая публікацыя:	Збор заканадаўства Расійскай Федэрацыі,; 1994, № 32, ст. 3301 (ч. 1); 1996, № 5, ст. 410 (ч. 2); 2001, № 49, ст. 4552 (ч. 3); 2006, № 52, ст. 5496 (ч. 4)
	Поўны тэкст у Вікікрыніцы?.

Грамадзянскі кодэкс Расійскай Федэрацыі (ГК РФ) — кодэкс федэральных законаў Расійскай Федэрацыі, якія рэгулююць грамадзянска-прававыя адносіны, які мае прыярытэт перад іншымі федэральнымі законамі і іншымі нарматыўнымі прававымі актамі ў сферы грамадзянскага права.

Структура Грамадзянскага кодэкса[правіць | правіць зыходнік]

Грамадзянскі кодэкс Расіі складаецца з 1551 артыкула і падзелены на 4 часткі.

Частка першая[правіць | правіць зыходнік]

Першая частка Грамадзянскага кодэкса ўстанаўлівае агульныя пачатку грамадзянскага заканадаўства і рэгулюе, у прыватнасці: узнікненне грамадзянскіх правоў і абавязкаў, юрыдычныя асобы, даверанасць, прадстаўніцтва, права ўласнасці, іскавую даўнасць, абарону правоў уласнасці і іншых рэчавых правоў, здзелкі і дамовы, забеспячэнне абавязацельстваў і г . д.

Раздзел I. Агульныя палажэнні (артыкулы 1-208)
- Падраздзел 1. Асноўныя палажэнні
- Падраздзел 2. Асобы
- Падраздзел 3. Аб'екты грамадзянскіх правоў
- Падраздзел 4. Здзелкі. Рашэнні сходаў. Прадстаўніцтва.
- Падраздзел 5. Тэрміны. Пазоўная даўнасць.
Раздзел II. Права уласнасці і іншыя рэчавыя правы (артыкулы 209-306)
Раздзел III. Агульная частка абавязацельныя правы (артыкулы 307-453)
- Падраздзел 1. Агульныя палажэнні пра абавязальніцтвы
- Падраздзел 2. Агульныя палажэнні аб дагаворы

Частка другая[правіць | правіць зыходнік]

Другая частка Грамадзянскага кодэкса рэгулюе асобныя віды абавязацельстваў, усталёўваючы правы і абавязкі бакоў у розных грамадзянска-прававых дагаворах. Многія нормы гэтай частцы кодэкса з'яўляюцца дыспазітыўнымі, гэта значыць, могуць быць зменены па жаданні бакамі здзелкі, шэраг артыкулаў прама паказвае на такую магчымасць і апісвае розныя варыянты праваадносін.

Раздзел IV. Асобныя віды абавязацельстваў (артыкулы 454-1109)

Частка трэцяя[правіць | правіць зыходнік]

Трэцяя частка кодэкса рэгулюе пытанні атрымання ў спадчыну і міжнароднага прыватнага права, у прыватнасці, артыкулы дадзенай часткі ўсталёўваюць парадак адкрыцця спадчыны, асоб, якія могуць быць пакліканы да ўспадкоўванні, парадак атрымання ў спадчыну па законе і па завяшчанні, розныя пытанні прыняцця і пераходу права атрымання ў спадчыну. Артыкула кодэкса, прысвечаныя міжнароднаму прыватнаму праву рэгулююць прававое становішча замежнікаў у Расіі, розныя пытанні ажыццяўлення здзелак з удзелам замежнікаў, што найбольш важна — вызначае дастасавальнае права пры калізіі законаў, якая мае месца ў названай сітуацыі.

Раздзел V. Спадчыннае права (артыкулы 1110-1185)
Раздзел VI. Міжнароднае прыватнае права (артыкулы 1186-1224)

Частка чацвёртая[правіць | правіць зыходнік]

Чацвёртая частка кодэкса змяшчае артыкулы, якія рэгулююць пытанні аўтарскага і сумежных правоў, якія раней регуляваліся асобным Законам, а таксама іншыя пытанні інтэлектуальнай уласнасці, у прыватнасці, тэрміны дзеяння розных выключных правоў на творы, вынаходкі і іншыя аб'екты інтэлектуальнай уласнасці. Рэгулюе правы вытворцаў баз дадзеных, камп'ютэрных праграм, стваральнікаў селекцыйных дасягненняў, тапалогій інтэгральных мікрасхем, правы ўладальнікаў таварных знакаў, карысных мадэляў, прамысловых узораў, пытанні рэгістрацыі дадзеных аб'ектаў інтэлектуальнай уласнасці.

Раздзел VII. Правы на вынікі інтэлектуальнай дзейнасці і сродкі індывідуалізацыі (артыкулы 1225-1551)

Рэформа Грамадзянскага кодэкса[правіць | правіць зыходнік]

18 ліпеня 2008 года Прэзідэнт Расіі падпісаў Указ № 1108 «Аб удасканаленні Грамадзянскага кодэкса Расійскай Федэрацыі».

Дадзеным Указам кіраўнік дзяржавы вызначыў наступныя мэты ўдасканалення грамадзянскага заканадаўства краіны:

далейшае развіццё асноўных прынцыпаў грамадзянскага заканадаўства Расійскай Федэрацыі, якія адпавядаюць новаму ўзроўню развіцця рынкавых адносін;
адлюстраванне ў Грамадзянскім кодэксе Расійскай Федэрацыі вопыту яго прымянення і тлумачэння судом;
збліжэнне палажэнняў Грамадзянскага кодэкса Расійскай Федэрацыі з правіламі рэгулявання адпаведных адносін у праве Еўрапейскага саюза;
выкарыстанне ў грамадзянскім заканадаўстве Расійскай Федэрацыі найноўшага станоўчага вопыту мадэрнізацыі грамадзянскіх кодэксаў шэрагу еўрапейскіх краін;
падтрыманне аднастайнасці рэгулявання грамадзянска-прававых адносін у дзяржавах — удзельніцах Садружнасці Незалежных Дзяржаў;
забеспячэння стабільнасці грамадзянскага заканадаўства Расійскай Федэрацыі.

Для правядзення прызначанай рэформы гэтым жа Ўказам быў зацверджаны новы склад Савета пры Прэзідэнце Расійскай Федэрацыі па кадыфікацыі і ўдасканаленню грамадзянскага заканадаўства, якому даручана (сумесна з Даследчым цэнтрам прыватнага права пры Прэзідэнце) да 1 чэрвеня 2009 года распрацаваць канцэпцыю развіцця грамадзянскага заканадаўства Расійскай Федэрацыі, а таксама прапановы аб мерах па яе рэалізацыі, прадугледзеўшы падрыхтоўку ў 2009-2010 гадах праектаў федэральных законаў аб унясенні змяненняў у Грамадзянскі кодэкс Расійскай Федэрацыі.

13 лістапада 2010 года на сайце Вышэйшага Арбітражнага Суда Расіі быў апублікаваны праект змяненняў у Грамадзянскі Кодэкс РФ Архівавана 28 лістапада 2010.. Змены прапануецца ўнесці ў раздзелы I, III і IV Грамадзянскага кодэкса Расійскай Федэрацыі.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

кодэкс
«Грамадзянскі кодэкс Расійскай Федэрацыі»
Нумар:	51-ФЗ (ч. 1) 14-ФЗ (ч. 2) 146-ФЗ (ч. 3) 230-ФЗ (ч. 4)
Прыняцце:	Дзяржаўнай думай 21 кастрычніка 1994 года (ч. 1) 22 снежня 1995 года (ч. 2) 1 лістапада 2001 года (ч. 3) 24 лістапада 2006 года (ч. 4)
Ухваленне:	Саветам Федэрацыі 14 лістапада 2001 года (ч. 3) 8 снежня 2006 года (ч. 4)
Падпісанне:	Прэзідэнтам Расіі 30 лістапада 1994 года (ч. 1) 26 студзеня 1996 года (ч. 2) 26 лістапада 2001 года (ч. 3) 18 снежня 2006 года (ч. 4)
Уступ у сілу:	1 студзеня 1995 года (ч. 1) 1 сакавіка 1996 года (ч. 2) 1 сакавіка2002 года (ч. 3) 1 студзеня 2008 года (ч. 4)
Першая публікацыя:	Збор заканадаўства Расійскай Федэрацыі, 1994, № 32, ст. 3301 (ч. 1) 1996, № 5, ст. 410 (ч. 2) 2001, № 49, ст. 4552 (ч. 3) 2006, № 52, ст. 5496 (ч. 4)
Поўны тэкст у Вікікрыніцы^?.