Джузэпэ Джаакіна Бэлі
Джузэпэ Джаакіна БЭЛІ (7 верасня 1791, Рым — 21 снежня 1863, Рым) — італьянскі паэт, вядомы сваімі санетамі, напісанымі на народнай рымскай гаворцы.
Біяграфія[правіць | правіць тэкст]
Паходзіў з небагатых рымскіх гараджанаў. Пісаць пачаў на італьянскай, аднак пазней, на ўзор міланца Карла Порта, перайшоў на родны дыялект. Многія санеты Бэлі — гумарыстычныя замалёўкі мясцовага побыту, а таксама кпіны з духавенства, ад простых ксяндзоў і манахаў да рымскіх папаў. Нягледзячы на з'едлівыя вершы, Бэлі трымаўся надзвычай кансерватыўных палітычных поглядаў і ў час нядоўгага існавання Рымскай Рэспублікі (1849) заставаўся прыхільнікам папскай улады. У сталым веку некаторы час працаваў на папскі ўрад цэнзарам і ў прыватнасці забараніў да распаўсюджання працы Шэкспіра, Вердзі і Расіні.
Пры жыцці паэта яго санеты заставаліся вядомыя толькі яго прыяцелям (у прыватнасці Мікалаю Гогалю, які шмат часу правёў у Італіі). Пасля сваёй смерці Бэлі запаведаў сябру, біскупу Вінчэнца Тыцані, спаліць рукапісы. Той, аднак, не пажадаў знішчыць вершы і перадаў іх сыну паэта, Чыра Бэлі, які і падрыхтаваў праз некалькі гадоў першае выданне выбраных санетаў.
Спасылкі[правіць | правіць тэкст]
Джузэпэ Джаакіна Бэлі на сайце часопіса ПрайдзіСвет
 |
Гэта пачатак артыкула. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
|
На гэты артыкул не спасылаюцца іншыя артыкулы Вікіпедыі, калі ласка, карыстайцеся падказкай і пастаўце спасылкі ў адпаведнасці з прынятымі рэкамендацыямі. |
