Дом мод-2

Дом мод-2
	Будынак
Дом мод-2
	; Дом мод-2 і гмах інстытута Белпобыттэхпраекта
	53°54′24″ пн. ш. 27°32′33″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск
Архітэктар	П. Кракалёў, В. Алейнікава
Будаўніцтва	1976—1982 гады

Дом мод-2 — шасціпавярховы будынак у Мінску, размешчаны па адрасе вул. Мельнікайтэ № 4.

Гісторыя

Пабудаваны ў 1976—1982 гг. паводле праекта архітэктараў П. Кракалёва^[1]^[2], В. Алейнікавай^[2], А. Муладжанавай, Ю. Аўсянога^[1] у ансамблі з будынкам інстытута Белпобыттэхпраекта (вул. Мельнікайтэ № 2), з якім аб’яднаны на ўзроўні трэцяга паверху крылом^[2].

Архітэктура

Дом мод мае арыгінальную ярусную прасторавую кампазіцыю ў пластычных гранёных формах. Вертыкальная накіраванасць першага—трэцяга паверхаў дасягаецца пілонамі і вузкімі аконнымі праёмамі. Чацверты—шосты паверхі маюць гарызантальную кампазіцыю, якая ствараецца чаргаваннем стужачнага зашклення і міжпаверхавымі бетоннымі паясамі. Будынак завяршае прамавугольны ў плане двухпавярховы аб’ём, дзе размешчаныя тэхнічныя памяшканні. Унутры вестыбюль, двухсветлавы салон заказаў, зала на 300 месцаў для дэманстрацыі мадэляў, сталоўка, адміністрацыйныя, вытворчыя памяшканні. У апрацоўцы інтэр’ераў выкарыстаныя светлы і блакітна-ружовы мармур, ракушачнік, дэкаратыўная тынкоўка, акмігран.

Вітраж «Свята зямлі беларускай»

У салоне заказаў — вітраж^[2] (плошча 250 м²) з каляровага шкла на тэму «Свята зямлі беларускай» (1980—1981, мастак Валерый Даўгала). Вітраж уяўляў сабой галерэю партрэтаў знакамітых асветнікаў, кожная з фігур у ёй мела штосьці накшталт німба з цытат, напісаных перапрацаваным «скарынаўскім» шрыфтам (шрыфтавік Сяргей Стальмашонак). У вітражы былі выкарыстаны 4 віды шкла — каляровае, літое (масіў), матавае і фактурнае, упрыгожаныя роспісам па шкле. Шкло мацавалася ў алюмініевыя рамы са свінцовай пайкай^[3].

У 1990-я гг. хол быў падзелены на невялікія памяшканні для арэнды, ад чаго пацярпеў вітраж. У пачатку 2000-х гг. у будынку нібы здарыўся пажар, які таксама пашкодзіў манументальны твор. З прычыны таго, што вітраж меў патрэбу ў рэстаўрацыі, яго вырашылі ўвогуле прыбраць^[3].