Дэкларацыя Бальфура 1926 года

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Артур Бальфур

Дэкларацыя Бальфура 1926 года (англ.: Balfour Declaration of 1926) — заключная справаздача канферэнцыі краін Брытанскай імперыі, якая адбылася ў 1926 годзе. Дакумент атрымаў сваю назву па імі лорда Артура Бальфура, першага графа Бальфурскага.

Асноўнымі прынцыпамі, закладзенымі ў Дэкларацыю Бальфура 1926 года, сталі:

Акрамя гэтага, упершыню быў прапанаваны прынцып, паводле якога генерал-губернатары перасталі выконваць ролі кіраўнікоў дзяржаў-дамініёнаў і дыпламатычных прадстаўнікоў Вялікабрытаніі. Таксама ўпершыню быў закладзены прынцып сумеснага манарха, пры якім усе краіны канстытуцыйнай манархіі ўнутры Садружнасці больш не прызнавалі манарха Вялікабрытаніі кіраўніком сваёй дзяржавы і атрымлівалі магчымасць мець уласнага манарха, але пры гэтым асоба манарха заставалася адзінай для ўсіх краін Садружнасці.

Дакумент увайшоў у аснову і атрымаў свой працяг у матэрыялах Вэстмінстэрскага статуту 1931 года.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]