Залаты кодэкс Святога Эмера
| ||
Залаты кодэкс Святога Эмера. 870 | ||
Матэрыял | Вялень | |
---|---|---|
Баварская дзяржаўная бібліятэка | ||
(інв. Clm 14000) | ||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Залаты Кодэкс Святога Эмера — ілюмінаваны лацінскі апракас IX стагоддзя. Знаходзіцца ў калекцыі Баварскай дзяржаўнай бібліятэкі ў Мюнхене (нумар Clm 14000).
Апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Налічвальны 126 лістоў пергамента in folio рукапіс мае памеры 420×330 мм і пісаны залатым унцыялам у двух слупках[1]. Зроблены ў коле каралінгскага прыдворнага мастацтва, але дакладнае месца яго стварэння, аднак, не вядомае. У адпаведнасці з інфармацыяй, прадстаўленай у калафоне, кнігу зрабілі ў 870 годзе пісцы Берынгар і Лютгард. Апракас быў складзены для караля Карла Лысага, чый партрэт знаходзіцца на лісце 5v. Гасподзь намаляваны на троне, благаслаўлены з неба, рукой Бога. Яго акружаюць два анёлы, два ўзброеных мужчыны і два алегарычныя жаночыя персанажы з рогам дастатку, якія сімвалізуюць Дзяржаву франкаў і Дзяржаву готаў. Уся кніга ўпрыгожана цыклам багатых эскізаў, на якіх прадстаўлены, у прыватнасці, Пакланенне Ягняці, Хрыстос у славе і выявы чатырох евангелістаў. Ілюмінаванне апракаса аказалі ўплыў на творчасць отанаўскага перыяду , стаўшы ўзорам для мініяцюр Сакраментарыя Генрыха II .
Кніга захавалася ў арыгінальным абкладзе, зробленым з дрэва, пакрытага золатам, багата пасаджаны жэмчугам і каштоўнымі камянямі. У цэнтральнай частцы прадстаўлена выява Хрыста ў славе, размешчаная ў рамцы ў форме крыжа, выкананай з каштоўных камянёў. Яго атачаюць рэльефы, што паказваюць чатырох евангелістаў і чатыры евангельскія сцэны: распусніцу , выгнанне гандляроў з храма, вылячэнне сляпога і вылячэнне пракажонага.
Гісторыя
[правіць | правіць зыходнік]У адпаведнасці з крыніцамі XI стагоддзя кодэкс быў уласнасцю ўсходнефранкскага караля Арнульфа Карынтыйскага, які ў 893 годзе падарыў яго манастыру Святога Эмерама ў Рэгенсбургу. У канцы X стагоддзя рукапіс быў адноўлены па даручэнні пробашча Рамвальда, які ўвекавечаны на першапачаткова пустым лісце 1v. Пасля секулярызацыі манастыра кніга трапіла ў 1811 годзе ў збор Баварскай дзяржаўнай бібліятэкі.
Галерэя
[правіць | правіць зыходнік]-
Пакланенне Ягняці
-
Партрэт Карла Лысага
-
Партрэт настаяцеля Рамвальда
Зноскі
- ↑ Codex aureus (ням.)(недаступная спасылка). bsb-muenchen.de. Архівавана з першакрыніцы 23 лютага 2014. Праверана 22 снежня 2017.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. edited by Colum Hourihane. T. 2. Oxford: Oxford University Press, 2012. ISBN 9780195395365.
Залаты кодэкс Святога Эмера на Вікісховішчы |