Казялец ядавіты
Jump to navigation
Jump to search
| Казялец ядавіты | |||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||
|
Ranunculus sceleratus L. | |||||||||||||||||||
| Сінонімы | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Казялец ядавіты[3] (Ranunculus sceleratus) — адна- або двухгадовая травяністая расліна; від роду Казялец (Ranunculus) сямейства Казяльцовыя (Ranunculaceae). Вельмі атрутны.
Назва[правіць | правіць зыходнік]
Казялец ядавіты, нарыўнік[4], шчыпер[5][6].
Батанічнае апісанне[правіць | правіць зыходнік]
Сцябло 10-70 см вышынёй, прамое, полае, галінастае.
Лісце бліскучае, злёгку мясістае, падзеленае на тры круглявыя або яйкападобныя долі.
Кветкі дробныя, светла-жоўтыя, 7-10 мм у дыяметры. Чашалісцікаў пяць, залаціста-жоўтых пялёсткаў пяць. Формула кветкі: .
Плодзікі з амаль прамым носікам.
Цвіце ў канцы вясны і летам.
Месцапражыванне[правіць | правіць зыходнік]
Звычайная расліна глейкіх месцаў, канаў, берагоў вадаёмаў.
Таксанамія[правіць | правіць зыходнік]
| яшчэ 9 сямействаў (па Сістэме APG II), у тым ліку Макавыя | яшчэ каля 400 відаў | ||||||||||||
| парадак Казяльцовакветныя | род Казялец | ||||||||||||
| аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Казяльцовыя | від Казялец ядавіты | |||||||||||
| яшчэ 44 парадка кветкавых раслін (па Сістэме APG II) |
яшчэ каля 50 родаў | ||||||||||||
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь.. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 109. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
- ↑ Анненков Н.(руск.) бел. Ботанический словарь, Спб, 1878
- ↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларуси, т. III. Горы-Горкі, 1927
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Алексеев Ю. Е. и др. Травянистые растения СССР / Отв. ред. докт. биол. наук Т. А. Работнов. — М.: Мысль, 1971. — Т. 1. — С. 396. — (Справочники-определители географа и путешественника).
- Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 613. Ranunculus sceleratus L. — Лютик ядовитый // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во научных изданий КМК, Ин-т технологических исследований, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 228. — ISBN 9-87317-128-9.
