Каморнік

Назву Камо́рнік маюць:

• Каморнік — у Польшчы ў XII—XIII стст. слуга або дваранін пры дварах князёў, каралёў. Кіраваў хатняй маёмасцю, прадстаўляў інтарэсы і замяшчаў гаспадара пры выкананні малазначных спраў.
• Каморнік — у Вялікім Княстве Літоўскім у XVI—XVII стст. геадэзіст-землеўпарадчык, член падкаморскага суда.
• Каморнік — у бытавым ужытку ў 19 — пачатку 20 ст. — землямер.

Гл. таксама

• Каморнікі — катэгорыя вольных і прыгонных людзей на Беларусі ў XVI—XIX стст. без уласнага двара і зямлі.

Літаратура

Каморнік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. — 604 с. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7), ISBN 985-11-0035-8.

Старонка пералічвае неадназначнасці: артыкулы, у назве якіх ёсць гэтае слова. Калі вы патрапілі сюды па ўнутранай спасылцы, калі ласка, вярніцеся і выпраўце яе так, каб яна паказвала непасрэдна на патрэбны артыкул.