Перайсці да зместу

Канстанцін Сцяпанавіч Сербіновіч

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Канстанцін Сцяпанавіч Сербіновіч
Дата нараджэння 1797
Месца нараджэння
Дата смерці 18 лютага (2 сакавіка) 1874[1]
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці пісьменнік, мемуарыст
Месца працы
Альма-матар
Партыя
Член у
Узнагароды
кавалер Ордэна Святога Аляксандра Неўскага ордэн Святога Уладзіміра ордэн Белага арла ордэн Святой Ганны 1-й ступені з імператарскай каронай ордэн Святога Станіслава

Канстанцін Сцяпанавіч Сербіновіч (1797[2] — 1874) — тайны саветнік; ганаровы член Пецярбургскай Акадэміі Навук (1841).

Скончыў курс Полацкай езуіцкай акадэміі і ў 1818 годзе прыехаў у Санкт-Пецярбург, дзе паступіў у Калегію замежных спраў. Пасля Сербіновіч служыў у Дэпартаменце духоўных спраў (з 1820), быў цэнзарам Галоўнага цэнзурнага камітэта (1826—1830)[3]. У 1826 годзе быў залучаны «Камісіяй для росшукаў пра зламысныя таварыствы», якая расследавала справу дзекабрыстаў — для перакладаў дакументаў з польскай мовы. З 1833 па 1856 гады рэдагаваў Часопіс Міністэрства Народнай Асветы і адначасова ў 1836—1853 гадах[4] быў дырэктарам канцылярыі обер-пракурора Свяцейшага Сінода; з 1856 года — член Галоўнага Праўлення вучылішч, з 1857 года — дырэктар Духоўна-Навучальнага Упраўлення пры Свяцейшым Сінодзе; з 1859 года — член Камісіі прашэнняў.

Сербіновіч быў у сяброўскіх адносінах з М. М. Карамзіным (перакладаў на французскую мову яго «Гісторыю Дзяржавы Расійскай»[5]), пра якога пакінуў цікавыя ўспаміны («Руская Даўніна», 1874, том XI); разам з Д. М. Блудавым падрыхтоўваў па чарнавіках Карамзіна да выдання XII-ы том «Гісторыі Дзяржавы Расійскай». Быў знаёмы з А. І. Тургеневым; цікавыя лісты да якога былі надрукаваны ў «Рускай Даўніне» (1881, тамы XXI і XXXII; 1882, том XXXIV). У «Рускай Даўніне» за 1899 год былі надрукаваны яго «Успаміны» пра А. С. Шышкова.

Сербіновіч быў выдаўцом і рэдактарам выдання твораў В. А. Жукоўскага (1857).

Член Пецярбургскай Акадэміі Навук (з 1839; з 1841 г. — ганаровы член); Археаграфічнай камісіі, Вольнага таварыства аматараў славеснасці, навук і мастацтваў (абраны 13 верасня 1823 года). Кавалер ордэнаў Аляксандра Неўскага, Уладзіміра 2-й ступені і інш.

Пахаваны на Смаленскіх праваслаўных могілках.

Зноскі

  1. Русские писатели 1800—1917: Биографический словарь / пад рэд. P. NikolayevМ.: 2007. — Т. 5: П—С. — С. 587–589. — 800 с.
  2. У слоўніку Полаўцава год нараджэння даецца неакрэслена — каля 1795; у Чарэйскага — 1796; у ІС АРАН — 1797 або 1798.
  3. А. С. Пушкін лютым 1830 года пісаў да К. М. Бараздзіна: «Издателям „Литературной газеты“ вместо К. С. Сербиновича дали недавно в цензоры профессора Щеглова…».
  4. Канцелярия обер-прокурора Святейшего Синода Архівавана 4 сакавіка 2016.
  5. ІС АРАН