Перайсці да зместу

Віленскі павет (Расійская імперыя)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Віленскі павет
Краіна  Расійская імперыя
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 1795
Насельніцтва
  • 3 633 000 чал.
Плошча
  • 6 200 км²
Віленскі павет на карце

Віленскі павет (руск.: Виленский уезд) — адміністрацыйная адзінка ў складзе Віленскай, Літоўскай і Літоўска-Віленскай губерняў, якая існавала ў 1795—1920 гадах. Цэнтр — горад Вільня.

Адміністрацыйны падзел

[правіць | правіць зыходнік]

У 1913 годзе ў павеце было 18 валасцей: Быстрыцкая, Варнянская, Гедройцкая, Гелванская, Ільінская, Маляцкая, Мейшагольская, Міцкунская, Мусніцкая, Неменчынская, Падбярэзская, Рудамінская, Рукойнская, Рэшанская, Салечніцкая (цэнтр — мястэчка Малыя Салечнікі), Шырвінцкая, Шумская, Янішская.

Паводле перапісу 1897 года, у павеце жыло 363,3 тыс. чал. У тым ліку беларусы — 25,8%; яўрэі — 21,3%; літоўцы — 20,9%; палякі — 20,1%; рускія — 10,4%. У павятовым горадзе Вільні жыло 154532 чал.[1]

Ураднікі павета

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі