Мікалай Міхайлавіч Карамзін

Мікалай Карамзін
Псеўданімы:	А. Б. В.
Дата нараджэння:	1 (12) снежня 1766({{padleft:1766|4|0}}-{{padleft:12|2|0}}-{{padleft:12|2|0}})
Месца нараджэння:	Знаменскае, Казанская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці:	22 мая (3 чэрвеня) 1826({{padleft:1826|4|0}}-{{padleft:6|2|0}}-{{padleft:3|2|0}}) (59 гадоў)
Месца смерці:	Санкт-Пецярбург
Грамадзянства:	Расійская імперыя
Род дзейнасці:	Шаблон:Гісторык, публіцыст, празаік, паэт і стацкі саветнік
Гады творчасці:	1781—1826
Кірунак:	сентыменталізм
Дэбют:	«Дзіцячае чытанне» — першы рускі часопіс для дзяцей
Прэміі:	ганаровы член Пецярбургскай Акадэміі навук (1818)
Узнагароды:

Мікала́й Міха́йлавіч КАРАМЗІ́Н (12 снежня 1766, в. Міхайлаўка, Бузлукскі павет, Казанская губерня (паводле іншых дадзеных — вёска Знаменскае, Сімбірскі павет, Казанская губерня) — 3 чэрвеня 1826, Санкт-Пецярбург) — расійскі гісторык, пісьменнік, публіцыст.

У 1783—1784 на вайсковай службе. Выдаваў альманахі, часопісы. Яскравы прадстаўнік расійскага сентыменталізму. У гістарычных працах адмаўляў дэспатыю, прыхільнік рэспубліканскага ладу. Абапіраючыся на старажытныя крыніцы, творы В. Тацішчава і М. Шчарбатава напісаў «Гісторыю дзяржавы Расійскай» (т. 1—12, 1816—1829).

Гісторыю Беларусі разглядаў у кантэксце расійскай дзяржаўнасці. Даў адметныя характарыстыкі старажытных дзяржаўных дзеячаў (Усяслава Полацкага, Гедзіміна, Альгерда і інш.). У «Дадатках» да «Гісторыі…» выкарыстаў шмат выпісак са страчаных пазней пісьмовых крыніц.

Літаратура

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Мінска. У 4 кн. Кн. 1-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — 576 с.: іл. ISBN 985-6302-33-1.

Спасылкі

• На ВікіСховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікалай Міхайлавіч Карамзін
• Карамзін Мікалай Міхайлавіч. Дзейнасць, кнігі
• Бедная Ліза. Карамзін М. М.
• Помнік М. М. Карамзіну ў сядзібе Астаф'ева
• Карамзін у Астаф'ева
• «Гісторыя дзяржавы Расійскага» М. Карамзіна ў гісторыі і культуры Расіі