Перайсці да зместу

Карачаеўскі раён

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Карачаеўскі раён
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр
Дата ўтварэння 12 студзеня 1957
Насельніцтва
  • 31 305 чал. (2023)[1]
Плошча
  • 3 916 км²
Карачаеўскі раён на карце
Часавы пояс MSD і UTC+03:00
Тэлефонны код 87879
Афіцыйны сайт (руск.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Карачаеўскі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка і муніцыпальнае ўтварэнне (муніцыпальны раён) у Карачаева-Чаркескай Рэспубліцы Расійскай Федэрацыі. Адміністрацыйны цэнтр — горад Карачаеўск (не ўваходзіць у склад раёна).

Раён размешчаны ў горнай частцы рэспублікі паміж Галоўным Каўказскім і Скалістым хрыбтамі. Плошча раёна — 3917,24 км² (з 2010 года). Найвышэйшы пункт — заходняя вяршыня гары Эльбрус (5642 м), на тэрыторыі раёна таксама размешчана вяршыня Дамбай-Ульген (4046 м) — найвышэйшы пункт Заходняга Каўказа.

У выніку скасавання Карачаеўскай аўтаномнай вобласці ў 1943 годзе, у сувязі з дэпартацыяй карачаеўцаў, два раёны ліквідаванай вобласці (Мікаянаўскі і Учкуланскі), якія прыблізна адпавядалі цяперашняму Карачаеўскаму раёну, былі перададзены ў склад Грузінскай ССР, дзе яны ўтварылі Клухарскі раён.

14 сакавіка 1955 года Указам Прэзідыума ВС СССР Клухарскі раён быў перададзены з Грузінскай ССР у склад Стаўрапольскага края.

12 студзеня 1957 года Клухарскі раён перайменаваны ў Карачаеўскі. У той жа дзень Чаркеская аўтаномная вобласць была пераўтворана ў Карачаева-Чаркескую АВ у складзе Стаўрапольскага края. Ёй былі таксама перададзены Зелянчукскі, Карачаеўскі і Усць-Джэгуцінскі раёны Стаўрапольскага края.

Зноскі