Катберт Колінгвуд

Катберт Колінгвуд
Дата нараджэння	26 верасня 1748(1748-09-26)
Месца нараджэння	Ньюкасл-эпон-Тайн, графства Нартумберленд, Англія, Каралеўства Вялікабрытанія
Дата смерці	7 сакавіка 1810(1810-03-07) (61 год)
Месца смерці	Маон, Менорка, правінцыя Балеарскія астравы[d], Балеарскія астравы, Іспанія
Месца пахавання	Сабор Святога Паўла
Бацька	Cuthbert Collingwood[d]
Маці	Milcah Dobson[d]
Жонка	Sarah Blackett[d]
Альма-матар	Royal Grammar School[d]
Грамадзянства	Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Род войскаў	Каралеўскі ваенна-марскі флот Вялікабрытаніі
Званне	віцэ-адмірал, rear admiral[d] і captain[d]
Бітвы/войны	Вайна за незалежнасць ЗША
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Катберт Колінгвуд, 1-ы барон Колінгвуд (англ.: Cuthbert Collingwood, 1st Baron Collingwood of Coldburne and Heathpool; 26 верасня 1750, Ньюкасл-эпон-Тайн — 7 сакавіка 1810) — брытанскі віцэ-адмірал.

Біяграфія

На марской службе быў з 1761 года. У 1781 годзе, камандуючы фрэгатам «Пелікан» у ост-індскіх водах, пацярпеў крушэнне. У войнах з Францыяй удзельнічаў у бітве 1 чэрвеня 1794 года, у блакадзе Тулона і ў бітве каля мыса Сент-Вінцэнт 14 лютага 1797 года. 12 лютага 1799 года Катберт Колінгвуд атрымаў чын контр-адмірала белай эскадры, 1 студзеня 1801 года — чын контр-адмірала чырвонай эскадры. У 1799 годзе Колінгвуд удзельнічаў у блакадзе Брэста. У 1805 годзе блакіраваў Фероль. У Трафальгарскай бітве (1805), камандуючы падветранай калонай, першым прарваў непрыяцельскую лінію. Пасля смерці Нельсана прыняў камандаванне і завяршыў разгром непрыяцеля, за што атрымаў тытул пэра Англіі. Памёр галоўнакамандуючым брытанскага флота Міжземнага мора.