Кубінская інтэрвенцыя ў Анголу

Кубінская інтэрвенцыя ў Анголу
Асноўны канфлікт: Грамадзянская вайна ў Анголе
Куба, Ангола і ПАР на карце.
Дата	з 1975 па 1991
Месца	Ангола
Прычына	падтрымка Кубай палітыкі МПЛА
Вынік	перамога МПЛА
Праціўнікі
Куба МПЛА Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка Рэспубліка Заір ФНЛА УНІТА

Кубінская інтэрвенцыя ў Анголу альбо аперацыя «Карлота» (ісп.: Operación Carlota) — ваеннае ўмяшанне Узброеных Сіл Кубы ў грамадзянскую вайну ў Анголе ў лістападзе 1975 года.

Ход падзей

У лістападзе 1975 года, напярэдадні абвяшчэння незалежнасці Анголы, Куба зрабіла буйнамаштабную ваенную інтэрвенцыю для падтрымкі пракамуністычнай фракцыі МПЛА супраць ФНЛА і УНІТА, якіх падтрымлівалі Злучаныя Штаты Амерыкі, ПАР і Рэспубліка Заір. Да канца 1975 года Куба накіравала ў Анголу 25000 салдат. Пасля вываду войск Заіра кубінскія ўзброеныя сілы засталіся ў Анголе і працягнулі ваяваць супраць УНІТА і падтрымліваючай іх зброяй, інструктарамі і войскамі ПАР. 27 мая 1977 года кубінцы адыгралі вырашальную ролю ў падаўленні бунту «фракцыянераў».

У 1988 годзе кубінскія войскі зноў умяшаліся ў канфлікт, каб прадухіліць паражэнне ўрадавых войск ФАПЛА ў бітве супраць УНІТА, што прывяло да бітвы пры Куіта-Кванавале і адкрыцця другога фронту. Такі паварот падзей стаў галоўным штуршком да падпісання Нью-Ёркскіх пагадненняў, згодна з якімі кубінскія і паўднёваафрыканскія войскі былі выведзены з Анголы, а Намібіі прадастаўлена незалежнасць. Фактычна МПЛА выйграла вайну, пазбавіўшы прамой дапамогі сілы УНІТА. У 1991 годзе кубінскі воінскі кантынгент канчаткова пакінуў Анголу, аднак млявапраяўная грамадзянская вайна ў краіне супраць рэшткаў унітаўцаў скончылася толькі ў 2002 годзе (баі ў анклаве Кабінда ідуць па цяперашні час).