Лох
| Лох | |||||||||||||||
 Лох парасонавы (Elaeagnus umbellata). Агульны выгляд расліны | |||||||||||||||
| Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||
| Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||
|
Elaeagnus L., 1753 | |||||||||||||||
| Тыпавы від | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Лох[1], таксама Джыда або Пшат[2] (Elaeágnus) — род дрэў і хмызнякоў сямейства Лохавыя (Elaeagnaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Лістападныя або вечназялёныя хмызнякі або дрэвы, часта калючыя.
Кветкі пазушныя, адзіночныя або ў пучках, двухполыя, маюць 4 тычынкі.
Плод — касцянка з эліптычнай костачкай і салодкай сопкай мякаццю.
Размнажэнне — насеннем, каранёвымі атожылкамі і тронкамі.
Распаўсюджанне і экалогія
[правіць | правіць зыходнік]Звыш 50 відаў, галоўным чынам пашыраных у Японіі, Кітаі і Еўропе. У Беларусі інтрадукаваны лох вузкалісты, або ўсходні (Elaeagnus angustifolia), лох парасонавы (Elaeagnus umbellata), лох серабрысты (Elaeagnus commutata).
Лохавыя лясы прымеркаваны ў асноўным да рачных далін і поймаў рэк арыднай зоны. Растуць у краінах Міжземнамор’я, Азіі і Паўночнай Амерыкі. У горных раёнах падымаюцца да вышыні 2500 м[3].
Зноскі
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 47. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Напісанне Лох, Джыда, Пшат у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.9. Мн., 1999, С.351
- ↑ Лесная энциклопедия: В 2-х т., т.2 / Гл. ред. Воробьёв Г. И. — М.: Сов. энциклопедия, 1986.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 351. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Genus: Elaeagnus L. // National Plant Germplasm System (англ.)
- Elaeagnus // The Encyclopedia of Life (EOL) (англ.)
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
|---|---|
| Таксанамія | |
| Нарматыўны кантроль | Microsoft: 2777874656 |
