Лох
Лох | ||||||||||||||
Лох парасонавы (Elaeagnus umbellata). Агульны выгляд расліны | ||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | ||||||||||||||
Elaeagnus L., 1753 | ||||||||||||||
Тыпавы від | ||||||||||||||
|
Лох[3], таксама Джыда або Пшат[4] (Elaeágnus) — род дрэў і хмызнякоў сямейства Лохавыя (Elaeagnaceae).
Батанічнае апісанне
[правіць | правіць зыходнік]Лістападныя або вечназялёныя хмызнякі або дрэвы, часта калючыя.
Кветкі пазушныя, адзіночныя або ў пучках, двухполыя, маюць 4 тычынкі.
Плод — касцянка з эліптычнай костачкай і салодкай сопкай мякаццю.
Размнажэнне — насеннем, каранёвымі атожылкамі і тронкамі.
Распаўсюджанне і экалогія
[правіць | правіць зыходнік]Звыш 50 відаў, галоўным чынам пашыраных у Японіі, Кітаі і Еўропе. У Беларусі інтрадукаваны лох вузкалісты, або ўсходні (Elaeagnus angustifolia), лох парасонавы (Elaeagnus umbellata), лох серабрысты (Elaeagnus commutata).
Лохавыя лясы прымеркаваны ў асноўным да рачных далін і поймаў рэк арыднай зоны. Растуць у краінах Міжземнамор’я, Азіі і Паўночнай Амерыкі. У горных раёнах падымаюцца да вышыні 2500 м[5].
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 47. — 160 с. — 2 350 экз.
- ↑ Напісанне Лох, Джыда, Пшат у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.9. Мн., 1999, С.351
- ↑ Лесная энциклопедия: В 2-х т., т.2 / Гл. ред. Воробьёв Г. И. — М.: Сов. энциклопедия, 1986.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1999. — Т. 9. — С. 351. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0155-9.