Маргарыта Бургундская (каралева Францыі)

Маргарыта Бургундская фр.: Marguerite de Bourgogne
Каралева Францыі
29 лістапада 1314 — 30 красавіка 1315
Папярэднік	Іаана I Наварская
Пераемнік	Клеменцыя Анжуйская
Каралева-кансорт Навары
23 верасня 1305 — 30 красавіка 1315
Папярэднік	Іаана I Наварская
Пераемнік	Клеменцыя Анжуйская
Веравызнанне	хрысціянства
Нараджэнне	1290
Смерць	30 красавіка 1315 ці 14 жніўня 1315(1315-08-14) Шато-Гаяр[d], Ле-Андэлі[d], дэпартамент Эр, рэгіён Верхняя Нармандыя
Пахаванне	Вярнон[d]
Дынастыя	Старэйшы Бургундскі дом[d]
Бацька	Роберт II Бургундскі
Маці	Агнеса Французская[d]
Муж	Людовік X, кароль Францыі
Дзеці	Іаана II[d]

Маргарыта Бургундская (фр.: Marguerite de Bourgogne; 1290 — 30 красавіка 1315) — каралева Францыі з 1314 па 1315 (намінальна).

Біяграфія

Бацькі: Рабер II, герцаг Бургундскі і Агнэса Французская, дачка караля Францыі Людовіка IX Святога. 23 верасня 1305 года была выдадзена замуж за будучага караля Людовіка X. У 1314 годзе на пару з Бланкай Бургундскай была абвінавачана ў шлюбнай нявернасці і пасаджана ў крэпасць Шато-Гаяр, дзе, хутчэй за ўсё, была забіта, калі яе мужу Людовіку X захацелася жаніцца — на Клемецыі Венгерскай.

У дачыненні да адзінай дачкі Маргарыты — будучай каралевы Навары Жанны II — былі сумненні, ці народжана яна ад Людовіка ці ад стайніка Філіпа д`Анэ, палюбоўніка Маргарыты. Гэтыя сумненні сыгралі не апошнюю ролю ў справе адхілення Жанны ад наследавання кароны Францыі, і прыняцця так званага салічнага закона, які ў сваю чаргу ўрэшце прывёў да перапынення асноўнай галіны дынастыі Капетынгаў і пачатку Стагадовай вайны.

Літаратура

• Weir, Alison. Isabella. — NY: Ballantin Bookc, 2005, 487 з., ISBN 0-345-45319-0

Спасылкі

• Dukes of Burgundy 1032-1361 (англ.) . Foundation for Medieval Genealogy. Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2011. Праверана 5 лютага 2010.
• Margarete von Burgund, Kronprinzessin von Frankreich, Königin von Navarra (ням.) . Die Genealogie der Franken und Frankreichs - Die fränkischen Adelsgeschlechter des Mittelalters. Архівавана з першакрыніцы 17 сакавіка 2004. Праверана 5 лютага 2010.