Масіма Палаціна

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Масіма Палаціна
італ.: Massimo Pallottino
Дата нараджэння 9 лістапада 1909(1909-11-09)[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці 7 лютага 1995(1995-02-07)[1][2] (85 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Дзеці Paola Pallottino[d]
Род дзейнасці антраполаг, археолаг, этрусказнавец, выкладчык універсітэта, класічны археолаг, мастацтвазнавец
Месца працы
Альма-матар
Вядомыя вучні Mauro Cristofani[d], Mario Torelli[d], Francesca Ridgway[d], Anna Maria Bietti Sestieri[d], Gilda Bartoloni[d], Giovanni Colonna[d], Donatella Gentili[d] і Antonia Ciasca[d]
Член у
Узнагароды
Сайт massimopallottino.com (італ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Масіма Палаціна (італ.: Massimo Pallottino, 9 лістапада 1909, Рым7 лютага 1995, там жа) — італьянскі археолаг і лінгвіст, адзін з найслынных даследчыкаў этрускай мовы і культуры этрускаў, а таксама іншых дагістарычных культур Італіі. У 1964 годзе адкрыў двухмоўныя скрыжалі з Піргі  (руск.), якія сур'ёзна прасунулі даследаванне этрускай мовы. Заснаваў у Італіі Нацыянальны інстытут этрусказнаўства  (руск.).

Прызнанне[правіць | правіць зыходнік]

Прэмія Бальцана (1982), Прэмія Эразмус (1984).

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Art of the Etruscans (супольна з Хансам Юкерам  (ням.)). London: Thames and Hudson, 1955
  • Arte figurativa e ornamentale. Rome: C. Colombo, 1940.
  • Che cos’è l’archeologia. Florence: Sansoni, 1963 (English ed., The Meaning of Archaeology. New York: H. N. Abrams 1968).
  • Etruscan Painting. Geneva: Skira, 1952.
  • Etruscologia. Milan: Hoepli, 1942 (English ed., The Etruscans. David Ridgway, editor. Bloomington, IN: Indiana University Press, 1975).
  • L’origine degli Etruschi. Rome: Tumminelli, 1947.
  • Mostra dell’arte e della civiltà etrusca. Milan: Silvana, 1955.
  • Civiltà artistica etrusco-italica. Florence: Sansoni, 1971.
  • A History of Earliest Italy. Michigan, 1991.
  • Origini e storia primitiva di Roma, Milano: Rusconi, 1993.

Зноскі

  1. а б Ridgway D. Massimo Pallottino // Pallottino, Massimo // Grove Art Online / J. Turner[Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2018. — ISBN 978-1-884446-05-4doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T064907
  2. а б Brozović D., Ladan T. Massimo Pallottino // Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 с. — ISBN 978-953-6036-31-8
  3. Паллоттино Массимо // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.
  5. Польская акадэмія навук — 1951. Праверана 27 красавіка 2022.
  6. https://aibl.fr/academiciens-depuis-1663/ Праверана 3 красавіка 2023.