Мікалай Мікалаевіч Палікарпаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мікалай Мікалаевіч Палікарпаў
Дата нараджэння 28 мая (9 чэрвеня) 1892
Месца нараджэння
Дата смерці 30 ліпеня 1944(1944-07-30) (52 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Nikolay Polikarpov[d]
Род дзейнасці Q10497074?, палітык, лётчык, інжынер-канструктар, авіяканструктар
Навуковая сфера авіяцыйная прамысловасць[d]
Месца працы
Навуковая ступень доктар тэхнічных навук
Альма-матар
Вядомыя вучні Mikhail Yangel[d] і Q23656393?
Прэміі
Сталінская прэмія Сталінская прэмія
Узнагароды
Герой Сацыялістычнай Працы медаль «Серп і Молат»
ордэн Леніна ордэн Леніна ордэн Чырвонай Зоркі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Мікалаевіч Палікарпаў (руск.: Никола́й Никола́евич Полика́рпов; 28 мая (9 чэрвеня) 1892, сяло Георгіеўскае, Лівенскі павет, Арлоўская губерня — 30 ліпеня 1944, Масква) — рускі і савецкі авіяканструктар, кіраўнік АКБ-51 (пасля — АКБ Сухога). Двойчы лаўрэат Сталінскай прэміі, Герой Сацыялістычнай Працы. Палікарпаў з’яўляецца адным з заснавальнікаў савецкай школы рускага самалётабудавання. Створаныя пад яго кіраўніцтвам шматмэтавыя самалёты У-2 (Па-2) і Р-5 былі аднымі з лепшых у сваім класе, а І-15 біс, І-153 «Чайка» і І-16 сталі асновай знішчальнай авіяцыі СССР 1934—1941 гадоў, за гэта канструктар заслужыў рэпутацыю «караля знішчальнікаў».

Зноскі