Новы нячысты з пекла
Новы нячысты з пекла | |
|---|---|
| эст.: Põrgupõhja uus Vanapagan | |
| Рэжысёр | |
| Кампазітар | |
| Кінакампанія | Талінфільм |
| Працягласць | 94 хв. |
| Краіна | |
| Мова | эстонская мова |
| Год | 1964 |
| IMDb | ID 0339544 |
«Новы нячысты з пекла»[1] — эстонскі мастацкі фільм 1964 года, зняты на кінастудыі «Талінфільм» рэжысёрам Рыгорам Краманавым. Паводле матываў рамана класіка эстонскай літаратуры Антона Тамсаарэ «Новы нячысты з пекла».
Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]
Аднойчы Нячысты зноў з’яўляўся да святога Пятра за чарговай порцыяй душ, але душы яму не далі. Высветлілася, на нябёсах з’явіўся сумнеў: няўжо чалавек створаны такім, каб ён здольны знайсці асалоду? Калі не, то па якім праве ён пасля смерці адпраўляецца ў пекла? Каб вырашыць гэтае пытанне, Нячыстаму трэба пажыць на зямлі як чалавек — і калі ён зможа знайсці асалоду, то ўсё застанецца па-старому, а калі не — калі як чалавек ён пасля смерці трапіць у пекла, тады род чалавечы будзе знішчаны, і душы будуць сабраныя разам — з раю і пекла — і адпраўленыя туды, адкуль яны прыйшлі.
Нячысты і святы Пётр доўга вырашалі, да каго Нячыстаму сысці на зямлю: да гандляра, прамыслоўца, рабочага, чыноўніка, вучонага, мастака ці духоўнай асобы, — але вырашаюць, што гэта у гэтых абліччах неверагодна цяжка выратаваць душу. Варыянт стаць рыбаком Пётр не раіць — са свайго досведу. У рэшце рэшт, яны вырашаюць, што лягчэй за ўсё дамагчыся асалоды селяніну. Ну а калі яму надакучыць і будзе цяжка, то Нячысты пойдзе з селяніна ў народ, Пётр думае, што гэта проста на зямлі…
Так сярод лесу, у самотнай сядзібе Самае Пекла, удалечыні ад людзей і дарог, з’яўляецца эстонскі селянін Юрка — чалавек вялікай сілы і незвычайнай працавітасці. Ён бярэ ў куркуля Антса каня і воз, свінню і карову, працуе на сваім полі, каб аддаць доўг. Неўзабаве Юрка сустракае дзяўчыну Юулю, у іх нараджаюцца дзеці. Жыццё ішло павольна. Юрка выкарчоўваў пні, выцягваў уваткнутыя ў зямлю валуны, асушваў балоты пад новыя палеткі і пакосы. Але, як ні стараўся, Юрка не мог аддаць даўгі — пакуль аддаў старыя, прыйшлі новыя. Шматгадовая праца не прынесла шчасця. І на долю селяніна наваліліся розныя няшчасці: старэйшаму сыну малатарня адарвала руку, Юркава дачка памерла зганьбленая Антсам. А яшчэ Юрка адзначае, што ў жыцці многае ідзе не так, і старасць набліжаецца. І калі Антс за даўгі гоніць яго з зямлі, якую Юрка апрацоўваў усё жыццё, Юрка спальвае свой маёнтак…
Акцёры і ролі[правіць | правіць зыходнік]
- Хейна Мандры — пастар
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн — артыкул Эстонія, С.169