Нікаля дэ Лакост
| Нікаля дэ Лакост | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Дзідзье Канес[d] | ||||||
|
|
|||||||
| Бацька | Jean-Noël de Bouillane de Lacoste[d] | ||||||
Нікаля́ дэ Буя́н дэ Лакост (фр.: Nicolas de Bouillane de Lacoste) — французскі дыпламат.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Сын французскага дыпламата Жана-Наэля дэ Лакоста (1934—2020)[1].
У 2012—2016 гадах працаваў першым саветнікам пасольства Францыі ў Расіі. Мае вышэйшы класны чын саветніка па замежных справах па-за класа. Займаў пасаду намесніка дырэктара па кантынентальнай Еўропе галоўнага ўпраўлення па пытаннях палітыкі і бяспекі Міністэрства Еўропы і замежных спраў[1].
Прызначаны паслом у Беларусь дэкрэтам прэзідэнта Францыі Эманюэля Макрона ад 14 верасня 2020 года на фоне абвастрэння адносін афіцыйнага Мінска з дзяржавамі ЕС і, у прыватнасці, з Францыяй, якая не прызнала вынікі прэзідэнцкіх выбараў 2020 год ў Беларусі і Аляксандра Лукашэнкі ў якасці прэзідэнта. 30 лістапада прыбыў у Беларусь, а 8 снежня ўручыў копіі даверчых грамат міністру замежных спраў Беларусі Уладзіміру Макею[1]. Ад уручэння даверчых лістоў Лукашэнку ўхіліўся. 17 кастрычніка 2021 года пасол пакінуў Беларусь па патрабаванні беларускага Міністэрства замежных спраў[2].
Зноскі
- ↑ а б в Новы пасол Францыі ўручыў копіі даверчых грамат кіраўніку МЗС Беларусі(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 лістапада 2021. Праверана 12 лістапада 2021.
- ↑ Пасол Нiкаля дэ Лякост пра свой ад'езд: Францыя не прызнала вынікі выбараў, і я не ўручыў даверчыя лісты. ВІДЭА
 Нікаля дэ Лакост — продкі |
|---|
Слоўнікі і энцыклапедыі |
|---|