Уладзімір Уладзіміравіч Макей
Уладзімір Уладзіміравіч Макей | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Аляксандр Лукашэнка | ||||||
Кіраўнік урада | Міхаіл Мясніковіч Андрэй Кабякоў Сяргей Румас |
||||||
Папярэднік | Сяргей Мартынаў | ||||||
Пераемнік | Сяргей Алейнік | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
5 жніўня 1958 |
||||||
Смерць |
26 лістапада 2022[1] (64 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Жонка | Вера Аляксандраўна Палякова-Макей | ||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, дыпламат, ваенны | ||||||
Род войскаў | Савецкая армія[2] і Узброеныя Сілы Рэспублікі Беларусь[2] | ||||||
Званне | палкоўнік[2] | ||||||
Узнагароды | |||||||
![]() |
Уладзі́мір Уладзі́міравіч Маке́й (5 жніўня 1958, Некрашэвічы, Карэліцкі раён, Гродзенская вобласць — 26 лістапада 2022) — беларускі дзяржаўны дзеяч, ваенны, дыпламат, міністр замежных спраў (2012—2022), кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (2008—2012).
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзіўся 5 жніўня 1958 года ў вёсцы Некрашэвічы Карэліцкага раёна. Бацькі ўсё жыццё жылі ў Некрашэвічах. Бацька працаваў у мясцовым калгасе, памёр у 2014 годзе, маці памерла ў 2006 годзе. Акрамя Уладзіміра, у сям’і была дачка Наталля. У сям’і Макеяў дзяцей выхоўвалі ў «жалезнай» дысцыпліне[3]. Летам Уладзімір працаваў на сенажаці ў калгасе. Вучыўся ў базавай школе ў вёсцы Некрашэвічы. У 1975 годзе скончыў з залатым медалём сярэднюю школу ў суседняй вёсцы Лукі.[3]
У 1980 годзе скончыў Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут замежных моў. Паводле даных СМІ, у 1980—1991 гадах працаваў у Галоўным разведвальным упраўленні Міністэрства абароны СССР , дзе даслужыўся да палкоўніка[4]. Служыў ва Украіне, накіроўваўся на службу ў Афганістан. У 1992—1993 гадах праходзіў навучанне ў Дыпламатычнай акадэміі МЗС Аўстрыі.
Да 1993 года працаваў у органах Міністэрства абароны Рэспублікі Беларусь, затым знаходзіўся на дыпламатычнай службе[5]. У 1993—1995 гадах — трэці сакратар упраўлення інфармацыі і гуманітарнага супрацоўніцтва, другі сакратар аддзела аналізу і прагназавання, другі сакратар сакратарыята Міністэрства замежных спраў Рэспублікі Беларусь. У 1995—1996 гадах працаваў намеснікам начальніка Службы дзяржаўнага пратакола Міністэрства замежных спраў. У 1996—1999 гадах — прадстаўнік Рэспублікі Беларусь пры Савеце Еўропы, саветнік Пасольства Рэспублікі Беларусь у Французскай Рэспубліцы. У 1999—2000 гадах — начальнік упраўлення агульнаеўрапейскага супрацоўніцтва Міністэрства замежных спраў.
З сакавіка 2000 года — памочнік Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, з ліпеня 2008 года — кіраўнік Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.
З 20 жніўня 2012 года — Міністр замежных спраў Рэспублікі Беларусь. Тое, што ён рабіў на сваёй пасадзе ў 2015—2019, было выкананнем задачы Лукашэнкі па наладжванню шматвектарнасці, як заўважае Віталь Цыганкоў[6]. Пасля 2020 года яго місія ўвогуле стала невыканальнай, адзначае Віктар Багдзевіч[7].
У час палітычнага крызісу ў Беларусі ў 2020 годзе Уладзімір Макей падтрымаў рэжым Лукашэнкі, гвалт супраць пратэстоўцаў і пагром грамадзянскай супольнасці. Тады ж з нагоды накладзеных міжнародных санкцый заявіў:
![]() |
Любое далейшае ўзмацненне жорсткасці санкцый прывядзе да таго, што грамадзянская супольнасць [Беларусі] перастане існаваць. І гэта, я лічу, будзе абсалютна абгрунтавана ў такой сітуацыі[8].
Арыгінальны тэкст (руск.)
Любое дальнейшее ужесточение санкций приведет к тому, что гражданское общество перестанет существовать. И это, я считаю, будет абсолютно обосновано в данной ситуации.
|
![]() |
25 лістапада 2022 года правёў сустрэчу з Апостальскім нунцыем у Беларусі Антэ Ёзічам[9].
Памёр 26 лістапада 2022 года[10]. 29 лістапада ў Цэнтральным доме афіцэраў адбылося развітанне з Уладзімірам Макеем, у гэты ж дзень ён быў пахаваны ў Мінску на Усходніх могілках.
Ведаў англійскую і нямецкую мовы.
Сям’я[правіць | правіць зыходнік]
Меў двух сыноў ад двух шлюбаў. Другая жонка — актрыса і тэлевядучая Вера Палякова-Макей.
Сястра — Наталля, жыве ў Баранавічах[3].
Цешча — Таццяна Дзмітрыеўна Палякова, доктар педагагічных навук, прафесар кафедры фізічнай рэабілітацыі[11], раней — прарэктар Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта фізічнай культуры[12].
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Ордэн Пашаны (2006)[13].
- Ордэн Айчыны ІІІ ступені (2018)[14].
Зноскі
- ↑ Belarus foreign minister Makei dies suddenly - Belta
- ↑ а б в г https://zviazda.by/be/news/20221126/1669475127-pamyor-ministr-zamezhnyh-sprau-belarusi-uladzimir-makey
- ↑ а б в Чем живет малая родина Макея и почему к главе МИД там двоякое отношение Архівавана 8 чэрвеня 2021.
- ↑ «Будет спасать Лукашенко от санкций» // Свободные новости плюс. — 2012. — № 34 (478). — 28 августа. — С. 8
- ↑ Міністр і намеснікі міністра замежных спраў Беларусі
- ↑ Радыё Свабода Архівавана 29 лістапада 2022.
- ↑ Радыё Свабода Архівавана 29 лістапада 2022.
- ↑ Макей считает, что из-за санкций гражданское общество перестанет существовать
- ↑ Аб сустрэчы Міністра замежных спраў Беларусі В.Макея з Апостальскім Нунцыем . mfa.gov.by (25 лістапада 2022).
- ↑ Памёр міністр замежных спраў Беларусі Уладзімір Макей
- ↑ Полякова Татьяна Дмитриевна
- ↑ Жонка Макея: «Ён мужык з рукамі. Можа і градкі ўскапаць, і зеляніну пасеяць»(недаступная спасылка)
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 1 сакавіка 2006 года № 136 «Аб узнагароджанні работнікаў, якія ўнеслі найбольш значны ўклад у сацыяльна-эканамічнае развіццё рэспублікі ў 2001—2005 гадах, дзяржаўнымі ўзнагародамі Рэспублікі Беларусь» Архівавана 24 верасня 2015.
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 26 лістапада 2018 года № 462 «Аб узнагароджанні»
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
- Нарадзіліся 5 жніўня
- Нарадзіліся ў 1958 годзе
- Нарадзіліся ў Некрашэвічах
- Памерлі 26 лістапада
- Памерлі ў 2022 годзе
- Памерлі ў Мінску
- Пахаваныя на Усходніх могілках Мінска
- Выпускнікі Мінскага дзяржаўнага лінгвістычнага ўніверсітэта
- Кавалеры ордэна Айчыны III ступені (Беларусь)
- Кавалеры ордэна Пашаны (Беларусь)
- Асобы
- Палітыкі Беларусі
- Дыпламаты Беларусі
- Міністры замежных спраў Рэспублікі Беларусь
- Памочнікі Прэзідэнта Беларусі
- Кіраўнікі Адміністрацыі Прэзідэнта Беларусі