Ніна Емяльянаўна Карач
| Ніна Емяльянаўна Карач | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1929 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 2001 |
| Месца смерці | |
Ніна Карач (1928—2001) — удзельніца беларускага патрыятычнага падполля ў 1946—1947 гг. у Маладзечанскай вобласці, сакратар арганізацыі «Чайка». Сябра СБМ.[1]
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Нарадзілася ў 1929 г. у сям’і рабочага ў Слоніме ў Польскай Рэспубліцы. Бацька Емяльян быў засланы ў міжваенны час у Заходнюю Беларусь з БССР бальшавікамі для падпольнай працы. У Другую сусветную вайну падчас нямецкай акупацыі была дружыновай слонімскага СБМ. Сябравала з паплечніцай па СБМ Надзеяй Дземідовіч.[2] Вучылася ў слонімскай прагімназіі. Арыштавана 13 снежня 1944 г. у Слоніме падчас масавых арыштаў сяброў СБМ, але неўзабаве вызвалена.
У 1946 годзе далучылася да падпольнай беларускай арганізацыі «Чайка», якая планавала змаганне за нацыянальныя правы беларусаў, годнасць, культуру, мову, гісторыю, свабоду і незалежнасць. Удзельнічала ў першым сходзе арганізацыі, дзе была выбрана сакратаром арганізацыі. Потым адышла ад падпольнай дзейнасці, хавалася. На другі сход арганізацыі не з’явілася, таму была знятая з пасады сакратара. Вучылася ў Інстытуце народнай гаспадаркі імя Куйбышава. У сярэдзіне 1947 года «Чайка» была выкрытая, але Ніну Карач гэтая хваля арыштаў не закранула: яе арыштавалі толькі 23 чэрвеня 1950 у Мінску, па адрасе вул. Рэвалюцыйная, д. 23, кв. 12. Асуджана 25 лістапада 1950 г. як "былы член антысавецкай арганізацыі «Саюз беларускай моладзі» да 10 гадоў канцлагераў. Этапавана ў Азёрны канцлагер МДБ Іркуцкай вобласці, далей пераведзена ў Дубраўны канцлагер МДБ Мардоўскай АССР.
Вызвалена 20 красавіка 1956 г. Жыла ў Светлагорску. 9 верасня 1975 г. Рэабілітавана Вярхоўным судом БССР. Асабовая справа К. № 20436-с з фотаздымкам захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Памерла ў 2001 г. у Светлагорску.
Зноскі
- ↑ http://slounik.org/154812.html Біяграфія Ніны Карач
- ↑ https://novychas.by/asoba/nadzeja-dzemidovicz-zanczyna-njazlomnaha-duhu-i-s Новы Час. Надзея Дземідовіч: жанчына нязломнага духу і спакутаванага сэрца
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.