Павел Васільевіч Афанасьеў

Павел Васільевіч Афанасьеў
Павел Васільевіч Афанасьеў
	11 лютага 1955 — 22 студзеня 1980
Кіраўнік урада	Кірыл Мазураў; Мікалай Аўхімовіч; Ціхан Кісялёў; Аляксандр Аксёнаў
Папярэднік	пасада ўтвораная
Пераемнік	Іван Грыцук
Нараджэнне	1 кастрычніка 1910; Сіста-Палкіна[d], Koporskoye rural settlement[d], Ламаносаўскі раён, СССР;
Смерць	13 верасня 1987 (76 гадоў)
Месца пахавання	Мінск;
Адукацыя	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны электратэхнічны ўніверсітэт (1937);
Дзейнасць	Міністр сувязі
Узнагароды	; Ганаровы радыст[d]

Па́вел Васі́льевіч Афана́сьеў (1 кастрычніка 1910, в. Сіста-Палкіна, Пецяргофскі павет, Санкт-Пецярбургская губерня — 13 верасня 1987) — беларускі савецкі дзяржаўны і палітычны дзеяч, міністр сувязі БССР (1955—1980).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 1 кастрычніка 1910 года ў в. Сіста-Палкіна Пецяргофскага павета Санкт-Пецярбургскай губерні (цяпер Ленінградская вобласць Расіі).

Працоўную дзейнасць пачаў у 1929 годзе манцёрам, станцыйным механікам Базавай тэлефоннай станцыі Галоўваенпорта ў г. Кранштаце.

У 1937 годзе скончыў Ленінградскі электратэхнічны інстытут сувязі. З 1937 года працаваў у Наркамаце сувязі СССР, з 1942 года — у Вялікабрытаніі, спачатку інжынер, пасля галоўны інжынер у гандлёвым прадстаўніцтве СССР па прыёмцы абсталявання сувязі. З лютага 1946 па кастрычнік 1948 года працаваў галоўным інжынерам Цэнтральнага упраўлення магістральных сувязей Мінсувязі СССР. З 1948 па 1955 год працаваў начальнікам Галоўнага упраўлення міжгародняй тэлефоннай сувязі Мінсувязі СССР.

З 11 лютага 1955 па 22 студзеня 1980 года — Міністр сувязі БССР.

Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР (1959—1975), член ЦК КПБ (1960—1966).

Памёр 13 верасня 1987 года. Пахаваны ў Мінску.

Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]

ордэн «Знак Пашаны» (1943),
ганаровая грамата Вярхоўнага Савета БССР (1960),
ордэн Леніна (1966),
ганаровае званне «Заслужаны сувязіст БССР» (1966),
значок «Ганаровы радыст» (1969),
медаль «За доблесную працу» (1970),
ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі (1971),
званне «Майстар сувязі» (1978).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Старонка на сайце Міністэрства сувязі і інфарматызацыі Архівавана 8 лістапада 2021.