Паручайнік (род раслін)

	Паручайнік (род раслін)
	; Паручайнік шыракалісты (Sium latifolium)
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Кветкавыя
Клас:	Двухдольныя
Парадак:	Парасонакветныя
Сямейства:	Парасонавыя
Падсямейства:	Apioideae
Трыба:	Oenantheae
Род:	Паручайнік
Міжнародная навуковая назва
	Sium L. (1753)
Тыпавы від
	Sium latifolium L. — Паручайнік шыракалісты
ITIS	29557
NCBI	48052
EOL	71079
GRIN	g:11228
IPNI	30010350-2

Паруча́йнік^[3]^[4] (Sium) — род кветкавых раслін сямейства Парасонавыя (Apiaceae).

Батанічнае апісанне

Шматгадовыя травяністыя, звычайна прыбярэжныя расліны.

Лісце перыстае; сегменты шырокія, зубчастыя; пагружанае лісце рассечана на ніткападобныя долі.

Кветкі сабраны ў складаныя парасонікі. Лісточкі абгорткі і абгортачкі вузкалінейныя. Пялёсткаў — 5. Пялёсткі белыя, шыроказваротнаяйкападобныя, наверсе выемчатыя.

Плод — віслаплоднік. Плады эліпсаідальныя, злёгку сціснутыя з бакоў; паўплодзікі круглявыя, з тонкімі рэбрамі.

Распаўсюджанне і экалогія

Расліны роду распаўсюджаны на тэрыторыі Еўразіі, Паўночнай Афрыкі і Паўночнай Амерыкі^[4]. Растуць па берагах вадаёмаў, на нізінных балотах, вільготных лугах, у вадзе.

Віды

Па інфармацыі базы дадзеных сайта The Plant List, род ўключае 9 відаў^[5]:

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 123. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ ^а ^б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
↑ Sium (англ.)(недаступная спасылка). The Plant List. Version 1.1. (3 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2021. Праверана 1 кастрычніка 2016.

Літаратура

Паручайнік // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 124.
Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1950. — Т. XVI. — 648 с. — 3 500 экз.
Виноградова В. М. Род Поручейник — Sium L. // Флора Восточной Европы / Отв. ред. и ред. тома Н. Н. Цвелёв. — М.; СПб.: Т-во науч. изд. КМК, 2004. — Т. XI. — С. 363—366. — 536 с. — 1000 экз. — ISBN 5-87317-160-2.
Поручейник // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
Поручейник (раст. сем. зонтичных) (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі

Спасылкі

Поручейник: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.) (Праверана 5 мая 2014)
Sium // ИАС «ООПТ России» (руск.)

[1] Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.

[2] Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 123. — 160 с. — 2 350 экз.

[ЭПБ4-4] а ^б Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.

[TPL-5] Sium (англ.)(недаступная спасылка). The Plant List. Version 1.1. (3 кастрычніка 2013). Архівавана з першакрыніцы 12 студзеня 2021. Праверана 1 кастрычніка 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Слоўнікі і энцыклапедыі	Вялікая нарвежская · Бракгаўза і Эфрона · Britannica (онлайн) · Brockhaus · Гранат
Таксанамія	APNI · EOL · GBIF · iNaturalist · IPNI · IRMNG · ITIS TSN · NCBI · POWO · Plantarium · Tropicos · WFO · Флора Кітая
Нарматыўны кантроль	Microsoft: 2777226964