Парыжская саборная мячэць

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Парыжская саборная мячэць
48°50′31″ пн. ш. 2°21′18″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Канфесія іслам
Архітэктурны стыль маўрытанская архітэктура
Архітэктар Maurice Tranchant de Lunel[d]
Дата заснавання 1926 і 19 кастрычніка 1922
Сайт grandemosqueedeparis.fr
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Парыжская саборная мячэць — саборная мячэць Парыжа, размешчаная ў 5-й акрузе, у Лацінскім квартале побач з Садам раслін, за 2,6 км на паўднёвы ўсход ад Луўра. Адным з яе заснавальнікаў быў Поль Бурдары.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Заснавана пасля Першай сусветнай вайны ў гонар воінаў-мусульман, якія баранілі Францыю ад германскіх войскаў. Мячэць пабудавана ў стылі мудэхар. Вышыня адзінага мінарэта — 33 м.

Адкрыта 15 ліпеня 1926 года прэзідэнтам Францыі Гастонам Думергам. Алжырскі суфій Ахмад аль-Алаві, заснавальнік адной з плыняў сучаснага суфійскага тарыката, здзейсніў першы намаз у прысутнасці прэзідэнта.

Пазней мячэць перайшла пад кантроль уладаў Алжыра, які атрымаў незалежнасць. З 1956 года Алжыр прызначае імама Парыжскай саборнай мячэці, а з 1982 года афіцыйна яе фінансуе.

З 1992 года імамам парыжскай мячэці з’яўляецца Даліль Бубакер, які змяніў на гэтай пасадзе свайго бацьку Хамзу Бубакера.

У лістападзе 2013 г. дзверы і сцены галоўнай мячэці Парыжа аказаліся размаляваныя графіці.

Архітэктурны стыль[правіць | правіць зыходнік]

Мячэць пабудавана ў іспана-маўрытанскім архітэктурным стылі. У распрацоўцы архітэктурнага стылю прымалі ўдзел архітэктары Матуф, Фурнэ і Эбес. Малітоўная зала дэкарыравана ў паўночнаафрыканскім стылі.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]