Патрэбнасць

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Патрэбнасць, патрэба — унутраны стан псіхалагічнага ці функцыянальнага адчування недастатковасці чаго-небудзь, які выяўляецца ў залежнасці ад сітуацыйных фактараў[1].

Яскравым прыкладам можа служыць смага — вострае адчуванне патрэбнасці ў вадзе, якое ўзнікае пры збядненні ёю арганізма жывёлы ці пры перавышэнні ў крыві звычайнай канцэнтрацыі мінеральных і арганічных рэчываў. Фізіялагічны ж механізм гэтага пачуцця — уздзеянне падвышанага агульнага і асматычнага ціску, змена канцэнтрацыі іонаў натрыю, адбываецца ўзбуджэнне пітнага цэнтра ў галаўным мозгу, якое выклікае нервова-гумаральныя рэакцыі захавання вады ў арганізме, пошук вады асобінай[1].

Патрэбнасць — від функцыянальнай ці псіхалагічнай патрэбы ці недахопу якога-небудзь аб'екта, суб'екта, індывіда, сацыяльнай групы, грамадства. З'яўляючыся ўнутранымі ўзбуджальнікамі актыўнасці, патрэбнасці выяўляюцца па-рознаму ў залежнасці ад сітуацыі.

Наяўнасць нездаволеных патрэбнасцей у чалавека злучаюць з напругай і дыскамфортам, неадпаведнасцю ўнутранага (жаданага) і знешняга (рэальнага),[2] якія з'яўляюцца стымуламі і матывацыяй актыўнасці. Наяўнасць нездаволеных жыццёва важных, вітальных патрэбнасцей можа прывесці да смерці. Патрэбнасць можа разумецца як нейкая гіпатэтычная пераменная, якая, пры розных акалічнасцях, выяўляецца то ў выглядзе матыву, то ў выглядзе рысы. У апошнім выпадку патрэбнасці стабільныя і становяцца якасцямі характару.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. а б glossary.ru: Потребность(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2009. Праверана 26 верасня 2012.
  2. паводле Гельвецыя