Паўлаўскае вадасховішча
| Паўлаўскае вадасховішча | |
|---|---|
 | |
| Каардынаты: 55°25′51″ пн. ш. 56°31′32″ у. д.HGЯO | |
| Размяшчэнне |
 Расія,  Башкартастан |
| Вышыня над узроўнем мора | 140[1] м |
| Даўжыня | 150 км |
| Шырыня | 2 (1,75[1]) км |
| Плошча | 120 км² |
| Аб'ём | 1,41 км³ |
| Найбольшая глыбіня | 35 м |
| Сярэдняя глыбіня | 11,7 м |
| Упадаюць | Уфа, Байкі, Юрузань, Урэш |
| Выцякаюць | Уфа |
| Год напаўнення | 1961 |
  Паўлаўскае вадасховішча |
|
 Паўлаўскае вадасховішча |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Па́ўлаўскае вадасховішча (руск.: Па́вловское водохранилище[2]) — вадасховішча ў Расіі, у Башкартастане, на рацэ Уфа.
Створана ў даліне ракі Уфа ў выніку будаўніцтва Паўлаўскай ГЭС. Запаўнялася вадой у 1959—1961 гг. Плошча паверхні вадасховішча пры нармальным падпорным узроўні (140 м) складае 120[1][2] км². Поўны аб’ём складае 1,41 км³, карысны — 0,89[1] км³. Даўжыня вадасховішча 150 км, найбольшая шырыня 1,75[1] (2[2]) км. Найбольшая глыбіня 35 м, сярэдняя — 11,7[1] м. Сярэдні шматгадовы сцёк складае 10,74[1] км³/год. Ваганні ўзроўню вады на працягу года 11[3] м. Вышыня плаціны гідравузла 41,3 м, яе даўжыня па грэбню 629 м[3]. Вадасховішча размешчана ў межах Уфімскага плато, на закарставанай тэрыторыі. Пакрытае лёдам з лістапада па май. У вадасховішча упадаюць рэкі Уфа, Байкі, Юрузань, Урэш (Уруш)[1].
Паўлаўскае вадасховішча выкарыстоўваецца ў мэтах рэгулявання сцёку, энергетыкі, забеспячэння вадой гарадоў Уфа і Благавешчанск, суднаходства, рыбнай гаспадаркі, рэкрэацыі[3]. Да 1993 года па вадасховішчы праводзіўся лесасплаў[3].
Зноскі
- ↑ а б в г д е ё ж Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ а б в Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 324. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ а б в г Павловское водохранилище // Русское географическое общество. Башкирское отделение Архівавана 25 чэрвеня 2018. (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 324. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)