Паўночны Эпір

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Меншасці Албаніі. Тэрыторыя рассялення грэкаў пазначана сінім колерам

Паўночны Эпі́р (грэч. Βόρειος Ήπειρος, алб.: Epiri i Veriut) — назва, якой грэкі пазначаюць паўднёвую Албанію, дзе пражывае грэчаская меншасць.

Старажытнагрэчаскі храм у Апалоніі.

З Паўночнага Эпіра ў часы Сярэднявечча імігравалі ў Цэнтральную Грэцыю продкі арнаўтаў. Таксама з гэтага рэгіёна паходзіць фустанела, традыцыйны грэчаскі і албанскі касцюм

Афіцыйнае абвяшчэнне аўтаноміі ў Гіракастры 1 сакавіка 1914 г.

У 1913 годзе у час першай балканскай вайны грэчаская армія заняла Паўночны Эпір, але была вымушана пакінуць яго ў 1914 годзе па патрабаванні вялікіх дзяржаў. Пасля гэтага мясцовае грэчаскае насельніцтва 1 сакавіка 1914  абвясціла аўтаномію Паўночнага Эпіра і са зброяй у руках адстойвала яе да 1918 года. Аўтаномія Паўночнага Эпіра зноў была ліквідавана пад ціскам вялікіх дзяржаў.

Паўночны Эпір быў ізноў заняты грэчаскай арміяй у 19401941 гадах у час Італа-грэчаскай вайны, але пакінуты пасля нападу Германіі на Грэцыю.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]