Перайсці да зместу

Помнік Пятру Мсціслаўцу (Мсціслаў, плошча Пятра Мсціслаўца)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Помнік
Помнік Пятру Мсціслаўцу
54°01′11″ пн. ш. 31°43′31″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Мсціслаў
Скульптар Аляксандр Батвінёнак і Аляксандр Чыгрын
Архітэктар Юрый Казакоў
Дата заснавання 2001
Дата пабудовы 2001 год
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Помнік Пятру Мсціслаўцу — другі помнік аднаму з беларускіх друкароў, паплечніку рускага першадрукара Івана Фёдарава, Пятру Цімафеевічу Мсціслаўцу ў горадзе Мсціславе, у якім ён нарадзіўся.

Устаноўлены ў 2001 годзе і ўрачыста адкрыты 2 верасня таго ж года на плошчы Пятра Мсціслаўца падчас святкавання Дня беларускага пісьменства ў горадзе. Аўтарамі помніка сталі скульптары Аляксандр Батвінёнак і Аляксандр Чыгрын, архітэктар Юрый Казакоў[1]. Помнік адлюстроўвае Пятра Мсціслаўца ўжо ў сталым узросце, які стаіць з разгорнутай кнігай у руцэ. У бронзавай трохмятровай фігуры першадрукара скульптарам удалося паказаць галоўнае – прыгажосць мудрасці асветніка, яго веру ў веліч друкаванага слова і сілу ведаў[2].

Помнік Мсціслаўцу стаў другім помнікам друкару ў горадзе, першы, устаноўлены ў 1986 годзе, знаходзіцца насупраць езуіцкага касцёла (скульптар Мікалай Маліноўскі).

Помнік неаднаразова цярпеў ад вандалаў, спачатку з пастамента знік надпіс «Пётр» вагой каля 5 кілаграмаў, які быў знойдзены ля помніка, пазней быў скрадзены надпіс «Мсціславец», які, як мяркуецца, важыў каля 10 кілаграмаў. Чыгунны надпіс, які быў пафарбаваны бронзавай фарбай, выкрадальнікі, магчыма, прынялі за сапраўдную бронзу[3].

  1. Скульптар Аляксандр Батвінёнак: Людзі спакон вякоў жылі паводле законаў міфаў Архівавана 1 мая 2019. // БелаПАН
  2. МСТИСЛАВЕЦ ПЕТР(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 1 мая 2019. Праверана 7 лютага 2015.
  3. У Мсціславе пашкодзілі помнік Пятру Мсціслаўцу(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 7 лютага 2015.
  • Мстиславль // Республика Беларусь : энциклопедия : в 7 т. — Минск, 2007. — Т. 5. — С. 242.