Рурыкавічы
Рурыкавічы — княскі, вялікакняскі, пазней таксама царскі (у Маскве) і каралеўскі (у Галіцка-Валынскай зямлі) род нашчадкаў Рурыка, які раздрабніўся з цягам часу на мноства галін. Большасць прадстаўнікоў дынастыі з'яўлялася кіраўнікамі Кіеўскай Русі і ўтвораных пасля яе распаду дзяржаў, прадстаўнікі адной з галін (нашчадкі Расціслава Міхайлавіча) былі удзельнымі кіраўнікамі ў венгерскім-харвацкім каралеўстве, адзінкавыя прадстаўнікі Рурыкавічаў кіравалі ў Вялікім княстве Літоўскім (Шварн) і абвяшчалі сваю ўладу ў Балгарскім царстве (Расціслаў Міхайлавіч), былі суправіцелем Грузінскага царства (Юрый Андрэевіч Багалюбскі), Герцагства Аўстрыя і Герцагства Штырыя (Раман Данілавіч), таксама магчыма былі кіраўнікамі Вялікапермскага княства і Мараўскага княства (гл. Алег Мараўскі). Апошнімі кіраўнікамі кіруючай дынастыі Рурыкавічаў на Русі былі цары Фёдар I Іаанавіч і Васіль Шуйскі.
Гербы Рурыкавічаў да 1917[правіць | правіць зыходнік]
герб заснавальніка Галіцка-Валынскага княства Рамана Мсціславіча
Друцкія (старэйшая галіна) і Друцкія-Любецкі
Друцкія-Сакалінскі
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Baumgarten N. A. Généalogie et mariages occidentaux des Rurikides russes du Хе au XIIIe siècle // Orientalia Christiana. Т 9, Part. I. № 35. Roma, 1927.
- Baumgarten N. A. Généalogie des branches regnantes des Rurikides du XIIIe au XIVe siècle // Orientalia Christiana. T. 35. Part I. № 94. Roma, 1934.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рурыкавічы- Сайты па генеалогіі Рурыкавічаў:
- сайт Хронас Архівавана 4 красавіка 2006.
- сайт Нашчадкі Рурыка. Генеалогія Рурыкавічаў
- сайт Генеалогія рускай знаці
