Свята-Крыжаўзвіжанская царква (Святая Воля)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Праваслаўны храм
Свята-Крыжаўзвіжанская царква
52°32′02″ пн. ш. 25°41′18″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Аграгарадок Святая Воля
Канфесія Праваслаўе
Епархія Пінская і Лунінецкая епархія
Будаўніцтва 19911994 гады
Стан дзейнічае
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Свята-Крыжаўзвіжанская царква — мураваны праваслаўны храм у аграгарадку Святая Воля Івацэвіцкага раёна Брэсцкай вобласці. Знаходзіцца ў цэнтры паселішча.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Першы храм быў пабудаваны ў 1727 годзе на сродкі князёў Іосіфа і Міхаіла Агінскіх. У пачатку XX стагоддзя храм згарэў ад удару маланкі. У 1928 годзе была заснавана часовая царква.

У 1991 годзе побач са старым храмам быў закладзены новы аднайменны храм, а ў 1994 годзе быў асвячоны архіепіскапам Стэфанам. Стары храм у 1994 годзе быў разабраны. У 1997 годзе каля храма была пабудавана нядзельная школа, а ў 2000 годзе званіца[1].

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Пабудавана з цэглы паводле праекта архітэктара Л. В. Макарэвіча

Архітэктура храма вырашана ў стылізаваных формах уладзіміра-суздальскага царкоўнага дойлідства. Цэнтрычны аб’ём завершаны сферычным купалам, над якім узведзены цыліндрычны светлавы барабан пад цыбулепадобным купалам. Бакавыя фасады расчлянёны на 3 арачныя праслы з высока ўзнятымі арачнымі праёмамі. Алтарны фасад вырашаны 3 паўкруглымі апсідамі з конхавымі пакрыццямі. З боку храма адасоблена пастаўлена 3-ярусная (васбмярык на 2 чацьверыках) званіца, завершаная макаўкай. Насычаная архітэктурная пластыка заснавана на формах старажытнарускага царкоўнага дойлідства[2].

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. 22. Приход храма Воздвижения Креста Господня д. Святая Воля Ивацевичского района(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 21 студзеня 2021. Праверана 9 снежня 2019.
  2. Крыжаўзвіжанская царква

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]