Станіслаў Ежы Лец

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Станіслаў Ежы Лец
польск.: Stanisław Jerzy Lec
Stanislaw J. Lec.jpg
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 6 сакавіка 1909(1909-03-06)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 7 мая 1966(1966-05-07)[5][2][…] (57 гадоў)
Месца смерці
Пахаванне
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісьменнік, паэт, аўтар афарызмаў
Мова твораў польская
Грамадская дзейнасць
Партыя
Узнагароды
афіцэр ордэна Адраджэння Польшчы кавалер ордэна Адраджэння Польшчы Крыж Храбрых медаль «За Варшаву 1939—1945» Партызанскі крыж
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку

Станіслаў Ежы Лец (польск.: Stanisław Jerzy Lec; 6 сакавіка 1909, Лемберг, Аўстра-Венгрыя — 7 мая 1966, Варшава, Польшча) — выдатны польскі паэт, філосаф, пісьменнік-сатырык і афарыст XX стагоддзя.

Біяграфічныя звесткі[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 6 сакавіка 1909 года ў Лембергу (Аўстра-Венгрыя). У 1933 годзе скончыў Львоўскі ўніверсітэт. У 1941—43 гадах быў вязнем нацысцкага канцлагера. У 1946—50 гадах — аташэ Польскай місіі ў Вене.

Памёр 7 мая 1966 года ў Варшаве. Пахаваны ў Варшаве на Павонзкаўскіх могілках.

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Першая кніга вершаў — «Колеры» (1933). Аўтар зборнікаў рэфлексійна-лірычных вершаў «Палявы блакнот» (1946), «Іерусалімскі рукапіс» (1956), «Да Авеля і Каіна» (1961), «Паэмы, падрыхтаваныя да скоку» (1964), а таксама сатырычных твораў і фрашак (зборнікі «Заасад», 1935; «Прагулка цыніка», 1946; «Здзекуюся і пытаюся пра дарогу», 1959, і інш.). Майстар кароткага філасофскага парадоксу. У цыклах афарызмаў «Непрычасаныя думкі» (1957), «Новыя непрычасаныя думкі» (1964) пры дапамозе жарту, іроніі, сарказму, алюзіі, гульні слоў выказваў пратэст супраць дагматызму і любых форм гвалту над асобай.

Творы[правіць | правіць зыходнік]

  • Колеры (Barwy) (1933)
  • Пахне зямлёй (Ziemia pachnie) (1939)
  • Палявы блакнот (Notatnik polowy) (1946)
  • Жыцце гэта — фрашка (Życie jest fraszką) (1948)
  • Новыя вершы (Nowe wiersze) (1950)
  • Іерусалімскі рукапіс (Rękopis jerozolimski) (1956)
  • Непрычасаныя думкі (Myśli nieuczesane) (1957)
  • Кплю і пытаю пра дарогу? (Kpię i pytam о drogę?) (1959)
  • Да Авеля і Каіна (Do Abla i Kaina) (1961)
  • Аб'ява аб вышуку (List gończy) (1963)
  • Паэмы, гатовыя да скачка (Poema gotowe do skoku) (1964)

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

  • Utwory wybrane. T 1-2. Warszawa, 1977.

Беларускія пераклады[правіць | правіць зыходнік]

  • 3 «Непрычасаных думак» / пер. У. Арлоў. // Далягляды. Мн., 1990.

Зноскі

  1. Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #11857065X // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 26 красавіка 2014.
  2. а б Stanisław Jerzy Lec // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Stanisław Jerzy Lec (pierwotnie de Tusch-Letz) // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  4. а б Лец Станислав Ежи // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  5. Лец Станислав Ежи // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Wikiquote-logo.svg
У Вікіцытатніку ёсць старонка па тэме Станіслаў Ежы Лец