Сумленне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Франсуа Шыфляр (1825 — 1901), Сумленне (паводле Віктора Гюго)

Сумленне — катэгорыя этыкі, здольнасць асобы самастойна фармуляваць уласныя маральныя абавязкі і рэалізаваць маральны самакантроль, патрабаваць ад сябе іх выканання і рабіць ацэнку здзейсненых ёю учынкаў; адно з выяўленняў маральнай самасвядомасці асобы.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]