Сумленне

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Франсуа Шыфляр (1825—1901), Сумленне (паводле Віктора Гюго)

Сумле́нне — катэгорыя этыкі, здольнасць асобы самастойна фармуляваць уласныя маральныя абавязкі і рэалізаваць маральны самакантроль, патрабаваць ад сябе іх выканання і рабіць ацэнку здзейсненых ёю учынкаў; адно з выяўленняў маральнай самасвядомасці асобы.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]