Суракарта

Горад Суракарта індан.: Suracarta Герб Сцяг Краіна Інданезія Каардынаты 7°34′ пд. ш. 110°49′ у. д. Заснаваны 16 лютага 1745 Плошча 44,03 км² Вышыня цэнтра 100 м Тып клімату экватарыяльны Афіцыйная мова яванская мова, інданезійская мова Насельніцтва 552 118 чал. (2015) Часавы пояс UTC+7 Тэлефонны код 0271 Афіцыйны сайт surakarta.go.id Суракарта на карце Інданезіі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сурака́рта (індан.: Suracarta, неафіцыйная назва Сола) — інданезійскі горад у правінцыі Цэнтральная Ява. Знаходзіцца за 60 міль ад Джакарты. Днём заснавання горада лічыцца 18 лютага 1745 года.

Вузел чыгунак і аўтамабдільных дарог. Дзейнічае аэрапорт. Прадпрыемствы тэкстыльнай і харчовай прамысловасці. Суракарта яшчэ вядомы як «горад, які ніколі не спіць», таму што асаблівасць мясцовых прадуктовых шапікаў і гандлёвых фургончыкаў — кругласутачная праца.

Насельніцтва

• 1971 год — 414 тыс. чал.
• 1980 год — 470 тыс. чал.
• 2001 год — каля 550 тыс. чал.
• 2004 год — 572 345 чал.

Музеі

• Музей гісторыі
• Музей старадаўняй яванскай культуры ў палацы Сола

Памятныя мясціны

• Мячэць Мангкунегаран (XVI стагоддзе)
• 2 палацы султана (XVIII стагоддзе)
• Галандскі форт (1779)

Літаратура

• Сурака́рта, Сола // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 278. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Сурака́рта, Соло // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 459. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
• Сурака́рта // Большая советская энциклопедия : ([в 30 т.]) / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд.. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978. (руск.)
• Советская историческая энциклопедия. В 16 томах. — М.: Советская энциклопедия, 1973—1982. — Том 13. СЛАВЯНОВЕДЕНИЕ — СЯ ЧЕН. — 1971. (руск.)