Сцынтыляцыйны лічыльнік
Сцынтыляцы́йны лічы́льнік' — дэтэктар радыеактыўнага выпраменьвання, прынцып дзеяння якога заснаваны на люмінесцэнцыі.
Сцынтыляцыйныя лічыльнікі выкарыстоўваюцца для выяўлення радыеактыўнага выпрамення рэчывам, што свяціцца пры паглынанні гама-кванта, нейтрона або зараджанай часціцы, люмінафора. У сучасных прыладах святло з дапамогай святлаводаў перадаецца на фотапамнажальнікі. Паслядоўна выкарыстоўваючы некалькі фотапамнажальнікаў можна дамагчыся ўзмацнення ў мільярды разоў.
Для выяўлення гама-квантаў найчасцей выкарыстоўваюцца крышталі NaI з дамешкам талію. Для выяўлення зараджаных часціц лепш выкарыстоўваць пластыкавыя сцынтылятары, напрыклад, полістэрын з дабаўкай тэрфінілу. Вадкія сцынтыляцыйныя лічыльнікі эфектыўныя для рэгестрацыі бэта-часціц.
Упершыню методу выкарыстання сцынтыляцыйных лічыльнікаў ажыццявіў Уільям Крукс у 1903 годзе.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Сцынтыляцы́йны лічы́льнік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 310—311. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Фрауэнфельдер, Хенли Э. Субатомная физика — Москва: Мир, 1979.
Сцынтыляцыйны лічыльнік на Вікісховішчы |