Сямён Абрамавіч Ляльчук

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Сямён Абрамавіч Ляльчук
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 25 верасня 1918(1918-09-25)
Месца нараджэння
Дата смерці ліпень 1941 (22 гады)
Грамадзянства
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці паэт
Мова твораў ідыш

Сямён Абрамавіч Ляльчук (25 верасня 1918, Калінкавічы — 1941) — яўрэйскі паэт.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў сям’і служачага; бацька сакратар гарсавета, галоўны бухгалтар школы жывёлаводаў. Меў два імені: Шымен (Сімхе). Скончыў яўрэйскую школу, Мінскі педагагічны інстытут у 1939 годзе. Восенню прызваны ў армію, скончыў палкавую школу на Урале, служыў у Рызе. У час Вялікай Айчыннай вайны быў на фронце.

У ліпені 1941 года прапаў без вестак на фронце.

Вершы пачаў друкаваць яшчэ да вучобы ў інстытуце ў газеце «Юнгер ленінец» («Юны ленінец»), у 1938 годзе пачаў друкавацца ў часопісе «Штэрн» («Зорка»). Пісаў на мове ідыш. Разам з маладымі паэтамі І. Баруховічам, Х. Гурэвічам, П. Плоткіным выдаў у 1940 годзе калектыўны «Зборнік вершаў». У перакладзе на беларускую мову асобныя творы апублікаваны ў зборніку «Мы іх не забудзем» (1949). У 1985 годзе на мове ідыш у Маскве выйшаў зборнік «Ліра».

Сямён Ляльчук перадаў сястры папку з рукапісамі, але пры эвакуацыі яны згубіліся. Збераглася толькі паэма «Успаміны. К гадавіне нашай разлукі», прысвечаная студэнцкім сябрам, яна захоўвалася ў А. Фарбера. Матка паэта перажыла яго. Сястра жыла ў Петах-Цікве.

Матэрыялы пра паэта сабраў школьны музей СШ № 150 у Мінску, які дзейнічаў у 1985-93, яны перададзены ў БДАМЛіМ. У яго школе быў мемарыяльны стэнд.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]