Таццяна Люсьенаўна Друбіч

Таццяна Люсьенаўна Друбіч
Дата нараджэння	7 чэрвеня 1960(1960-06-07) (64 гады)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Муж	Sergei Solovyov[d]
Дзеці	Anna Drubich[d]
Адукацыя	Маскоўскі дзяржаўны медыка-стаматалагічны ўніверсітэт[d]
Прафесія	актрыса
IMDb	ID 0238454
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Таццяна Люсьенаўна Друбіч (руск.: Татья́на Люсье́новна Дру́бич; нар. 7 чэрвеня 1960, Масква) — савецкая і расійская актрыса тэатра і кіно. Па прафесіі ўрач-эндакрынолаг.

Біяграфія

Нарадзілася ў Маскве 7 чэрвеня 1960 года ў яўрэйскай сям’і. Ва ўзросце 17 гадоў страціла бацьку, Люсьена Ільіча (Леаніда Ізраілевіча) Друбіча (1932—1978), інжынера, родам з Беларусі. Маці — Любоў Уладзіміраўна Друбіч (нар. 1933), эканаміст.

У 1972 годзе запрошана на ролю ў героіка-прыгодніцкім фільме Іны Туманян «Пятнаццатая вясна». Другім фільмам стала стужка Сяргея Салаўёва «Сто дзён пасля дзяцінства», знятая ў 1974 годзе. Сустрэча на здымачнай пляцоўцы аказалася для юнай актрысы і рэжысёра лёсавызначальнай, і ў 1983 годзе яны ажаніліся.

Нягледзячы на дзве паспяховыя ролі ў кіно — фільм «Сто дзён пасля дзяцінства» меў велізарны поспех, ганараваўся некалькіх прызаў, у тым ліку і «Сярэбранага мядзведзя» Берлінскага кінафестывалю — Таццяна Друбіч, скончыўшы ў 1977 году школу, абрала іншую прафесію. Яна адмовілася паступаць ва УДІК. Паступіла ў Маскоўскі медыцынскі стаматалагічны інстытут імя Сямашкі на лячэбны факультэт. Пасля яго заканчэння стала працаваць урачом-эндакрынолагам. Вывучыла гамеапатыю, сумяшчала працу эндакрынолага і гамеапата.

Працавала лекарам у раённай паліклініцы. Зрэдку здымалася ў кіно і ўсё часцей пападала на вокладку «Савецкага экрана».

Пасля не занадта ўдалай ролі ў Паўла Арсёнава ў «Збянтэжанасці пачуццяў» актрыса зноў апынулася на здымачнай пляцоўцы ў Сяргея Салаўёва, які здымаў «Ратавальніка». Неўзабаве рушылі ўслед новыя сумесныя працы рэжысёра і актрысы. У канцы 1980-х гадоў Друбіч выканала галоўныя ролі ў фільмах Салаўёва «Аса» і «Чорная ружа — эмблема смутку, чырвоная ружа — эмблема кахання».

На рахунку актрысы і іншыя працы: у Рамана Балаяна ў карціне «Захоўвай мяне, мой талісман», у Станіслава Гаварухіна ў экранізацыі дэтэктыўнага рамана Агаты Крысці «Дзесяць негрыцянят» і ў Эльдара Разанава ў камедыі «Прывітанне, дурылі!». У 1999 годзе знялася ў кліпе Валерыя Меладзэ «Рассветная». У 2011 годзе выканала ролю другога плана ў фільме «Апошняя казка Рыты». У 2016 годзе знялася ў ролі самой сябе ў фільме Сяргея Салаўёва «Ке-ды».